Hoi sproetje,
Sproetje schreef:Roxy schreef:De arts LHK is een basisarts en staat vermeld bij Zorgkaart Nederland en in het BIG register.
Dat iemand BIG geregistreerd is wil nog niet meteen zeggen dat desbetreffende persoon ook weet hoe lyme en co te behandelen.
Als voorbeeld gaf ik mijn huisarts, die ook homeopaat is maar toch echt niet in staat (ook niet middels homeopathie) om lyme goed te behandelen.
Ja, dat klopt en daar heb je zeker een goed punt.
Er blijft daarnaast staan dat ook bij goede Lyme behandelaars (complementaire- artsen/behandelaars, AVIG artsen/behandelaars ** Integrale Geneeskunde; artsen met een opleiding in de vak richting Biofysische geneeskunde, Homeopathie, Natuurgeneeskunde en Neuraal- en Regulatietherapie * *, Homeopaten of Klassiek Homeopaten) verschillende resultaten worden bereikt bij mensen.
Bij de ene persoon slaan behandelingen goed aan en bij de andere persoon niet.
Zelf ben ik een voorbeeld van een erg ingewikkelde casus een patiënt die erg ziek is geworden door Lyme, neuroborreliose, neurotoxines en intoxicaties (zware vergiftigingen) met veel klachten, schade en ontstane beperkingen.
Ik was bijna niet meer te behandelen, te ernstig ziek, te zwak geworden. Het lichtje ging bijna uit.
Reguliere antibiotica behandeling oraal of infuus was niet mogelijk. Duitsland (Augsburg) adviseerde om een natuurlijke behandeling
http://www.bca-clinic.de/services/treatment/ te gaan doen in Nederland.
De Lyme behandelaars en ik hebben vooraf goed en duidelijk overleg gehad en wij zijn samen overeengekomen om met de behandelingen te gaan starten, wetende dat het erg zwaar zou gaan worden en wetende dat er ook een behoorlijke kans aanwezig was dat het niet (meer) zou kunnen gaan lukken.
Omdat ik goed op de hoogte was, kennis van zaken had en wist waar ik aan zou gaan beginnen en wist wat de eventuele risico's zouden kunnen zijn ben ik aangenomen als patiënt. Als dat niet het geval was geweest was ik afgewezen.
Dergelijk gestelde voorwaarden door artsen/behandelaars kan ik goed begrijpen.
Sommige patiënten zijn te ver heen, zijn te ziek geworden en kan er een dermate slechte gezondheidssituatie zijn ontstaan dat behandelingen niet meer mogelijk kunnen zijn. Dan kan het einde oefening zijn.
Het was bij mij dan ook heel duidelijk een kwestie van erop of eronder.
De tot nu toe behaalde resultaten zijn -voor mij- gezien waar ik (het lichaam) vandaan heb moeten komen goede en grote stappen vooruit. Het moest allemaal van heel ver komen het lichaam heeft er kei hard voor moeten vechten.
Gezien van waar ik (het lichaam) vandaan heb moeten komen zijn de resultaten eigenlijk best al wel verbluffend (zulke termen zijn niet zo vanzelfsprekend voor een nuchtere jonge dame als ik maar ik kan het niet anders omschrijven
) te noemen.
Dat ik géén helse erge neuropatische pijnen (9 jaar gehad 24hrs dat was ondraaglijk lijden en had ik niet lange tijd meer vol kunnen houden) meer heb, dat is voor mij een wonder. Ik had dat niet meer durven hopen en toch is dat gebeurd dankzij de behandelingen.
Dat dat mogelijk kan zijn ja, dat maakt een mens dankbaar en super blij.
Reguliere Lyme artsen en reguliere behandelingen hadden dat resultaat niet/nooit kunnen bereiken.
Het zijn behandelingen die een lange tijd vragen, die zwaar zijn, waar je geduld bij moet blijven houden, waar je een doorzettingsvermogen en een vechtersmentaliteit voor moet hebben, waar je 100% therapie trouw voor moet zijn en blijven en die last but not least best veel geld kosten.
De zieke van Lyme
http://www.stichtingvoorlichtingnatuurg ... svn-02.pdfHoe lang is de behandeltermijn?
“Dat hangt er van af in welk stadium een patiënt bij je binnen komt. Is dit kort na een tekenbeet dan kan een behandeling van ca. zes weken al voldoende zijn. Maar de meeste patiënten komen binnen met hevige en chronische klachten. Dan is er vaak sprake van een besmetting èn een verstoorde stofwisseling of slechte conditie. De behandeling zal dan langdurig zijn “
“Van de kant van de patiënt is het belangrijk om therapie trouw te zijn. Goede voorlichting aan de patiënt is daarvoor belangrijk. Het vereist van de behandelaar kennis van het karakter van de ziekte om in te kunnen springen op de veranderingen die zich tijdens de therapie voordoen. Een goede samenwerking tussen patiënt en behandelaar is van essentieel belang.”
“Is de bacterie op een gegeven moment niet meer te meten, dan blijven we nog een bepaalde tijd doorgaan met het versterken van het immuunsysteem, waarna we het aantal consulten verminderen tot een keer per halfjaar om te controleren of de bacterie daadwerkelijk wegblijft. Want dat is het verraderlijke van de Borreliabacterie: er is nooit met 100% zekerheid vast te stellen of de bacterie echt weg is.
Is de bacterie in een inactieve vorm nog aanwezig, dan kan hij na verloop van tijd de kop weer op steken en voor een terugval zorgen. Maar ook dan kan er worden behandeld en is er te vechten voor herstel. Men hoeft niet lijdzaam af te wachten hoe de ziekte verloopt.”
Persoonlijk denk ik dat élke Lyme behandeling of dat nu een reguliere behandeling is met antibiotica, een combinatie behandeling van antibiotica en natuurlijke middelen is, een ILADS behandeling is (langdurige behandeling met antibiotica 1-4 jaar
http://www.lymenet.nl/info/lyme-behandeling ) of een niet-reguliere (natuurlijke/complementaire) behandeling is, of andere gekozen behandelmethodes zijn, een sprong in het diepe is en dat het afwachten is voor iedere patiënt welke resultaten er mee kunnen worden behaald.
Elke Lyme patiënt kan weer anders zijn en behandelingen zijn vaak maatwerk voor de verschillende Lyme patiënten.
