Op 12 oktober jl. organiseerde de ME/CVS-Stichting Nederland in samenwerking met de Whiplash Stichting Nederland en Stichting Pijn-Hoop en Fibromyalgie en Samenleving (FES) een voorlichtingsmiddag over Complementaire Zorg en Pijn.
De ruim 65 bezoekers van deze dag konden kiezen uit vier presentaties waarvan zij er twee konden bijwonen. De onderwerpen van de presentaties waren:
- Osteopathie
-
Orthomoleculaire Geneeskunde- Homeopathie
- Acupunctuur
Hieronder volgt een samenvatting van de presentatie over Osteopathie en Orthomoleculaire geneeskunde. In de volgende MEdium (maart) komen Homeopathie en Acupunctuur aan de orde.
OsteopathieTako Nijveld, osteopaat op Landgoed Zonnestraal te Hilversum begint zijn presentatie heel duidelijk dat hij geen pasklaar antwoord heeft op het gebied van ME-CVS/ whiplash, pijn, nog op het gebied van migraine, hoofdpijn, nek- of rugpijn of buikpijn. Iedereen is namelijk anders en reageert anders. Een behandeling verschilt van persoon tot persoon.
Leven is bewegenDe osteopaat kijkt bij zijn behandeling anders dan bijvoorbeeld een fysiotherapeut. Beide behandelen de patiënt met hun handen, maar waar de fysiotherapeut vaak de plek waar de pijn wordt gevoeld behandelt, gaat de osteopaat op zoek naar de oorzaak van de klacht. Een osteopaat ziet het lichaam als één geheel. Dit is embryologisch zo ontstaan. Hij weet welke lichaamsweefsels met elkaar in verbinding staan en op welke manier ze elkaar beïnvloeden. Alles in het lichaam beweegt, van spieren tot bloedvaten, van ingewanden tot botten. Deze beweeglijkheid is nodig om zonder klachten te kunnen functioneren. “Daar waar weefsels goed beweeglijk zijn, krijgt chronische ziekte geen kans” – Dr A.T. Still 1828-1917 grondlegger osteopathie.
Een klacht is niet vaag! Het antwoord wel!
Uitgebreide anamnese (vraaggesprek) met de patiënt is zeer belangrijk.
Vaak blijkt dat patiënten dingen over het hoofd zien, niet vertellen, al dan niet omdat de patiënten denken dat deze informatie niet relevant is. Het is echter juist van belang dat alles wordt verteld omdat we allemaal een produkt van ons verleden zijn. Een optelsom van aandoeningen. Het lichaam is continu bezig te compenseren. Als het lichaam kan compenseren is het goed. Maar als het dat niet kan, dan ontstaat een klacht. Alles draait om BALANS.
Een osteopaat maakt los, wat los moet zittenHij bekijkt ook de zit- en loophouding van de patiënt, omdat hij hieruit verschillende zaken kan opmaken. Ook door de rugwervels te onderzoeken kan hij veel verstoringen van de “balans” van het lichaam vinden.
Een osteopaat onderzoekt en behandelt uitsluitend met z’n handen. Tijdens dit onderzoek zoekt hij in welk weefsel er sprake is van bewegingsverlies waardoor het lichaam niet meer uit zichzelf herstelt. Behandeling gebeurt door “zachte” handgrepen op de juiste plekken waarmee hij het vastzittende lichaamsweefsel weer soepel en beweeglijk maakt.
Op grond van zijn bevindingen kan de osteopaat met hetgeen hij heeft vastgesteld een behandelplan opstellen. Tussen de eerste en tweede behandeling zit meestal twee tot vier weken, om het lichaam de kans te geven zich zelf te herstellen en in “balans”te komen. Vaak zijn er drie tot vijf behandelingen nodig om tot voldoende herstel te komen.
Meer info op:
http://www.nijveldosteopathie.nl * - * - *
Orthomoleculaire Geneeskunde Paul van Meerendonk van het Biologisch Medisch Centrum in Utrecht begon zijn presentatie met de mededeling dat diagnoses, zoals ME/CVS of Fibromyalgie, slechts labels zijn. Patiënten krijgen de diagnose (label) en er wordt verder geen onderzoek gedaan naar de achtergrond van de klachten. Omdat de klachten van deze labels veel overeenkomen met elkaar doet hij wel uitgebreider onderzoek naar wat er werkelijk schuil gaat achter de problemen die de patiënten hebben bij deze ziekten.
Diagnose ME/CVS of Fibromyalgie zijn slechts labelsBij zijn onderzoeken, welke hij in het buitenland laat uitvoeren, stuit hij steeds vaker op patiënten die besmet blijken te zijn met Borrelia (ziekte van Lyme) en/of één of meerdere co-infecties. Borrelia leidt tot een kettingreactie: immuundysfunctie en daardoor andere infecties (zoals bijvoorbeeld een chronische Pfeiffer), allergieën, auto-immuniteit; voorts slapeloosheid, ontgiftigingsstoornissen, hormonale stoornissen en tekorten (zoals magnesium en B12).
Afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheidDeze patiënten zijn bij de reguliere testen, welke in Nederland worden uitgevoerd, echter vaak negatief getest. Zo’n negatieve test sluit de ziekte van Lyme echter niet uit. Afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid. Het stellen van de diagnose ziekte van Lyme moet voor Van Meerendonk gebaseerd zijn op de ziekte geschiedenis, de symptomen en verschijnselen en adequate labtesten.
Na de diagnose wordt de behandeling gestart. Hij start bijvoorbeeld met reguliere antibiotica in combinatie met “cystenbrekers, probiotica en colloidaal zilver. Dit laatste middel versterkt het effect van reguliere antibiotica aanzienlijk. Hierna volgen natuurlijke protocollen, zoals het Cowdenprotocol. Door hieraan middelen toe te voegen, zoals Epigenar en Paraepigenar wordt dit protocol aanzienlijk sterker. Epigenar en paraepigenar zijn tegen Lyme en co- infecties geënergetiseerde middelen. Na deze behandelingen worden nieuwe labtesten gedaan om te zien of de infecties zijn verdwenen. Mocht dit het geval zijn, dan heeft de patiënt alleen nog maar een onderhoudsbehandeling nodig.
Van Meerendonk is ervan overtuigd dat bij de aanwezigheid van chronische Lyme een antibioticum behandeling alleen niet volstaat.
Alle factoren moeten worden aangepakt: “HINTS” voor de behandeling van CVS/FM/Lyme:
H ormonale stoornissen (o.a. bijnier, schildlier)
I nfecties, intoleranties, immuundysfunctie
N utritionele tekorten
T oxische factoren
S laapproblemen
Op deze manier verwacht hij bij zijn patiënten het beste resultaat te bereiken.
Meer info op:
http://www.biologischmedischcentrumbmc.nl/index.html