Ik heb op het vorige forum al een hele tijd geleden ook een keer mijn verhaal/vraag gesteld.
In 2013 deed ik zoals gewoonlijk weer mee als vrijwilliger tijdens een kinder vakantie week. Een keer per week moest er geslapen worden op het kamp (in een weiland) en dit keer was het mijn avond. Ik lag op een veldbedje in een legertent en alles ging goed, totdat ik snachts wakker werd en mijzelf er op betrapte dat ik extreem hard aan het krabben was op mijn benen. Maar goed, ik ben gewoon weer gaan slapen en er was niks aan de hand. De volgende dag had ik wel wat rode plekjes maar niets bijzonders. Twee dagen er na werden de rode plekjes kringen en ze werden steeds groter.. Ik denk dat er in totaal wel zo'n 5 kringen zaten. Ik werd ook zaterdagochtend wakker en was heel moe en koortsig, gewoon niet lekker. Ik besloot toch maar naar de Huisartsenpost geweest en die gaf aan dat het tekenbeten waren en schrok er best wel van. Hij wist eigenlijk niet wat hij moest doen en keek in een soort encyclopedie (?) en gaf me daarna voor twee weken doxyciccline (ik weet niet of ik het goed schrijf). Ik dacht dat het allemaal wel mee zou vallen en heb na die twee weken geen last meer gehad. Althans dat dacht ik.. Ondertussen bleef ik sukkelen en had ik weer een verkoudheid, ooronsteking, reageerde heel heftig op muggenbeten en als ik ook maar een klein wondje had kreeg ik er een ontsteking bij. Totdat ik een lange tijd stage moest lopen en ik bijna geen één dag vol hield. Iedere dag had ik hoofdpijn, was ik moe en kon ik me niet concentreren.. Ik dacht dat stage wat heftig voor me was maar begreep er eigenlijk niets van.. Totdat mijn vader een artikel had gelezen over Lyme en me vroeg om symptomen op te schrijven.. Er kwamen zoveel overeen! We zijn naar de dokter geweest en er is een test afgenomen.. Ik had geen Lyme en het zou allemaal wel los lopen.. Oké, het zal allemaal wel!
Ondertussen ben ik steeds vaker bij de dokter en durf ik tegenwoordig niet eens meer naar de dokter omdat hij me 'toch weer ziet aankomen'. Maar ondertussen zijn er wel wat dingen gezien maar er wordt niet naar het geheel gekeken. Ik heb sinds die tijd een verhoogde bloeddruk waar ik medicijnen voor slik, hartkloppingen waar ik ook medicijnen voor moet slikken. Ik heb verhoogde oogbol druk waar ik ieder halfjaar terug voor moet komen en ben nog bezig met ondraaglijke hoofdpijn die soms in een keer opkomt. Heb trouwens ook medicijnen omdat ik vaak moet overgeven! Stoelgang veranderd ook continue.. En ik ben moe. Gewoon echt moe. Ik weet niet wat het is, misschien is het psychisch omdat niemand je toch wil geloven (in het ziekenhuis wereldje dan, mijn ouders, zussen, vriendje en vriendinnen zien het achteruit gaan en vinden het heel frustrerend).
Ik ben trouwens 22 jaar die nog steeds met moeite (veel moeite) hard werkt voor school (afstuderend pedagoog). Graag bij vriendinnen is
en probeert te genieten van alles! Ik baal hier gewoon ontzettend van.. Dat je jezelf achteruit ziet gaan en niet serieus genomen wordt. Ik heb ook heel lang getwijfeld om hier iets op Te zetten omdat ik bang ben dat ik mezelf aan stel! Maar nu heb ik weer ooronsteking en ben ik het echt helemaal beu! Ik heb niet echt een specifieke vraag, ik wil gewoon weten of het voor mij de moeite waard is om verder onderzocht te worden.. Snap dat jullie daar niet specifiek antwoord op kunnen geven maar toch! Ik heb ook een foto van mijn benen en ik twijfel of het tekenbeten zijn.. Misschien dat iemand daar iets meer over kan zeggen? Ik hoor t wel! Vind alle reacties al fijn
Link voor de foto https://www.dropbox.com/s/he25a4244jlbv ... 7.jpg?dl=0
Liefs!
