Klinische diagnose

[johnvz]

Juist, dat bedoel ik. Maar wat moet ik dan verstaan onder een klinische diagnose als er in de praktijk geen diagnose wordt gesteld?
Of is de 'klinische diagnose' waar de NVLP over spreekt een wens en niet zozeer een uitgangspunt van de CBO richtlijn?

En betekent dit verhaal dat positieve serologie wel degelijk de doorslag kan geven in de diagnistiek?

Zo ja, dan begrijp ik dus niet waar de term 'klinische diagnose' op is gebaseerd. In de praktijk blijkt dat dan weinig waard..

[Eus]

Klinische diagnose vind je wel terug in de richtlijn;

2.4.2 Diagnostiek lymecarditis
Het stellen van de diagnose lymecarditis is niet gemakkelijk en berust vaak op de combinatie van (1) klinische aanwijzingen voor een doorgemaakte lymeziekte (tekenbeet, erythema migrans), (2) cardiale symptomatologie (ECG-afwijkingen, cardiomegalie, hartfalen), samen met (3) positieve laboratoriumdiagnostiek (zie hiervoor ook het hoofdstuk diagnostiek). Als een tekenbeet en/of erythema migrans niet zijn geobjectiveerd, kan de diagnose worden overwogen bij de aanwezigheid van de eerder beschreven klachten, zoals palpitaties en duizeligheid, samen met electrocardiografische afwijkingen.

Hierbij staat nog wel dat er een positieve lab. test moet zijn. Ik vermoed, dat dit in een herziening er niet meer zal staan.

Bij het optreden van ACA komt de klinische diagnose om de hoek kijken;

Schermafbeelding 2017-03-04 om 19.27.35.png (18.76 KiB) 5409 keer bekeken

En bij neuroborreliose;

Het stellen van de diagnose neuroborreliose is daarom in belangrijke mate gebaseerd op de klinische gegevens, vaak gesteund door een positieve antistoftest.

Een klinische diagnose stellen is moeilijk, vooral voor artsen met weinig tot geen ervaring met tekenbeetziekten. En zo komen er dus misdiagnoses...

[johnvz]

ten aanzien van neuroborreliose zegt de richtlijn in 2.5.4 Aanvullende diagnostiek:
"Er bestaan diverse richtlijnen voor de diagnostiek van neuroborreliose. Door de EUCALB (EUCALB 2009), Centers for Disease Control (CDC) MMWR 1997), en de International Lyme and Associated Diseases Society (ILADS) (ILADS 2004) zijn definities voor de diagnose neuroborreliose gesteld. (...)"

Lees ik hier nu dat de Nederlandse richtlijn zelf geen richtlijn afgeeft voor de klinische diagnostiek van neuroborreliose maar uitsluitend verwijst naar EUCALB, CDC en ILADS?

[VerlorengezondheidM]

Persoonlijk vind ik het begrip 'klinische diagnose' verwarring stichten en valse hoop geven aan doodzieke Lyme patienten.

Mijn devies: 'Alles wat onduidelijk is in het leven en er toe doet valt altijd in jouw nadeel uit'

[Josie]

http://www.nvvg.nl/images/stories/Richtlijn_lymeziekte_definitief_18_juli_2013.pdf

De bovenstaande en onderstaand quote(s) zijn uit de richtlijn Lymeziekte 2013.

Uiterlijk in 2017 wordt door het CBO na raadpleging van of op advies van de aan de richtlijn participerende verenigingen, bepaald of deze richtlijn nog actueel is. Zo nodig wordt een nieuwe werkgroep geïnstalleerd om (delen van) de richtlijn te herzien. De geldigheid van de richtlijn komt eerder te vervallen indien nieuwe ontwikkelingen aanleiding zijn een herzieningstraject te starten.

Bij een herziening zal meegenomen moeten worden dat lab. testen niet doorslaggevend zijn bij het stellen van de diagnose Lyme; http://www.rivm.nl/Documenten_en_public ... gnose_Lyme

Een herziening dat klinkt goed!

[VerlorengezondheidM]

@Johnvz, @Josie en anderen,

In de ILADS-richtlijnen staat meen ik wel 'iets' over klinische diagnose, helaas zijn deze richtlijnen in een eerder stadium door een aantal artsen en minister Schippers VWS van tafel geveegd.

Groeten VGM

[VerlorengezondheidM]

Juist, dat bedoel ik. Maar wat moet ik dan verstaan onder een klinische diagnose als er in de praktijk geen diagnose wordt gesteld?
Of is de 'klinische diagnose' waar de NVLP over spreekt een wens en niet zozeer een uitgangspunt van de CBO richtlijn?

En betekent dit verhaal dat positieve serologie wel degelijk de doorslag kan geven in de diagnistiek?

Zo ja, dan begrijp ik dus niet waar de term 'klinische diagnose' op is gebaseerd. In de praktijk blijkt dat dan weinig waard..

Doodzieke, hulpbehoevende chronische Lyme en co infectie patiënten blij maken met een dooie mus.

'De patiënt staat centraal'