Veelgestelde vragen over tests

[Sproetje]

Dank je wel, voor je post van Alan Steere uit 1986, waarin hij toen al wist dat je IgM gewoon opnieuw terug kan komen....

[Henriëtte]

Lymetesten;

Er zijn twee typen antilichamen waarop men test: IgM en IgG. IgM wordt door het lichaam als eerste aangemaakt en daarna IgG. Het duurt enige weken voordat er genoeg antilichamen zijn aangemaakt om aan te kunnen tonen. IgM verdwijnt meestal weer na enige maanden, maar kan ook aanwezig blijven als de bacteriën aanwezig blijven. IgG kan jaren in het lichaam blijven, ook nadat de bacterie uit het lichaam is.

https://www.lymenet.nl/info/lyme-diagnose

Henriëtte

[Henriëtte]

Serologie;

Er zijn veel oorzaken die een fout-negatief resultaat kunnen veroorzaken zoals:

Een recente infectie, nog geen immuunrespons;
Antilichamen liggen als immuuncomplexen voor;
Spirocheten zijn ingekapseld, geen antigenenexpressie zichtbaar;
Spirocheten zijn diep in het weefsel en niet zichtbaar voor het immuunsysteem;
Alleen CWD vormen zijn aanwezig;
De passende antigenen zijn niet in het testmengsel;
Antigenenvariabiliteit;
Recente antibioticakuur;
Recente anti-inflammatoire behandeling;
Andere oorzaken voor immuunsuppressie;
Laboratorium met onvoldoende vaardigheid voor Lyme-borreliose testen;
Laboratoriumtest met verkeerde stam niet overeenkomend met het endemisch gebied;
Patiënt heeft andere stam dan test, infectie opgelopen in ander gebied;
Cut-off te hoog gezet;
Gebruik van slechte sjablonen, niet alle relevante banden aanwezig;
Verdunning te hoog gezet;
Testen zijn niet sensitief en specifiek genoeg;
Gebruik van criteria voor beoordeling;

Een positieve ELISA en/of een Western blot ondersteunen de vermoedelijke diagnose van Lyme-borreliose.
Een negatief ELISA en/of Western blot resultaat sluit de ziekte niet uit.
Uit de resultaten van immunologische testen zoals ELISA en Western blot kan men niet concluderen of een patiënt Lyme-borreliose heeft, daarvoor is een klinische diagnose noodzakelijk. (Quote: ILADS)

http://www.borreliose.nl/serologie

Henriëtte

[meid1988]

interessant onderwerp!
zeker ook een belangrijk onderdeel om vast te stellen of je lyme hebt.


hier nog een paar linkjes met informatie over lyme-testen;

https://www.tekenbeetziekten.nl/de-diagnose/
hier worden de testen Elisa en Westernblot, PCR test, LTT, Kweek, CD57 test, Lumbaalpunctie, Microscopie uitgelegd.

Waarom is er geen betrouwbare test voor de ziekte van Lyme? door Niek Haak.

https://www.tekenbeetziekten.nl/wp-content/uploads/2013/11/Niek_Haak___Waarom_is_er_geen_betrouwbare_test.pdf

Testen op Lymeziekte: matig of maatwerk?pDit artikel werd geschreven door professor Joppe Hovius en drs. Ewoud Baarsma en is gepubliceerd op 17 april 2018.

https://www.biomaatschappij.nl/lyme-test/


nog meer sites;
http://www.lymetelijf.nl/lyme-test-betrouwbaar/
http://moezijniszooo.blogspot.com/2015/05/lyme-onderzoeken.html?m=1
http://lyme-basics.com/patient-information/how-accurate-are-lyme-disease-tests/
https://lymeepidemie.wordpress.com/2018/10/15/idsa-erkent-na-jarenlange-ontkenning-dat-de-huidige-lyme-testen-niet-betrouwbaar-zijn/

[Henriëtte]

Diagnostiek

Er bestaan geen testen die absolute duidelijkheid kunnen geven. De standaard bloedtesten voor Lyme hebben diverse fundamentele problemen. Vooral in de eerste weken/maanden na besmetting zijn ze relatief ongevoelig en wordt een meerderheid van de infecties gemist. In latere stadia van de ziekte wordt de gevoeligheid meestal beter, maar dan neemt ook het risico toe dat de behandeling niet meer goed werkt en de ziekte chronisch wordt. Ook in een later stadium kan door diverse redenen de bloedtest ten onrechte een negatief resultaat geven (zie onder). Ook over de betekenis van een positieve testuitslag is discussie mogelijk.

Directe testen zoals PCR zijn niet afhankelijk van de immuunreactie van de patiënt maar deze testen hebben vaak weer andere beperkingen. De diagnose van de ziekte van Lyme zou gebaseerd moeten zijn op de ziektegeschiedenis en de symptomen. De resultaten van testen zouden gebruikt moeten worden ter ondersteuning van de diagnose. De patiëntenbrief uitgegeven door de NHG (Nederlandse Huisartsen Genootschap) is recent bijgesteld. Over bloedonderzoek wordt vermeld: “Bloedonderzoek is meestal niet zinvol, omdat daarmee geen sluitend bewijs geleverd kan worden voor de ziekte van Lyme”.
http://www.thuisarts.nl/ziekte-van-lyme
Co-infecties

Niet alleen de Borrelia bacterie hoeft verantwoordelijk te zijn voor de klachten. Teken kunnen ook besmet zijn met andere bacteriën, die de zogenaamde co-infecties veroorzaken en waarvan de symptomen vaak overlap vertonen met die van de ziekte van Lyme. De onbekendheid van het gelijktijdig met borreliose bestaan van deze co-infecties is groot. De meest voorkomende co-infecties zijn: Bartonellose, Ehrlichiose, Babesiose, Rickettsiose en de door Mycoplasma’s veroorzaakte ziekten . Zie ‘Co-infecties‘. Voor de testen op deze ziekten gelden vaak vergelijkbare beperkingen als bij de ziekte van Lyme.

Testen

De meest gebruikte testen bij de ziekte van Lyme zoeken op antistoffen tegen de Borrelia bacterie in het bloed van de patiënt. Bij deze testen wordt de bacterie niet rechtstreeks aangetoond. De indirecte testmethode zorgt dat er veel discussie mogelijk is over de precieze betekenis van de testuitslag. Ook testen zoals de LTT, die gebaseerd zijn op andere delen van het afweersysteem, zijn indirect. Bij directe testen zoals PCR, kweek en microscopie wordt de bacterie zelf aangetoond en is over de betekenis van een positieve uitslag weinig discussie mogelijk, maar deze testen zijn om diverse redenen minder gangbaar.

https://www.tekenbeetziekten.nl/de-diagnose/

Henriëtte

[VerlorengezondheidM]

elispot-cd57-information-arminlabs.en (3).pdf

EliSpot and CD57+:
Important Diagnostic Tests for Lyme Borreliosis

(146.69 KiB) 236 keer gedownload

Dat de LTT Borrelia EliSpot hooggevoelig (=84%) en hoogspecifiek (=94%) is wil niet zeggen dat onderstaande situatie zich niet kan voordoen

Dr Marjo Valonen- Case Reports – Herbal and Nutritional Treatment Protocols in Lyme and Co-Infections

MD in a private clinic in Finland treating people with MSIDS and a survivor of Lyme disease herself. She will often use double or triple doses of Cowden protocol products and she often refines existing protocols and incorporates functional medicine, traditional Chinese medicine, nutrition and herbs. Blebs can communicate with each other, even when it comes to issues surrounding resistance. Stealth infections can mutate gene structure based on the host’s immune system. Borrelia suppresses detoxification and can disrupt every living organ. She recommends vitamin C in only natural wholefood form or in liposmal form. People can get negative or low EliSpot results when they are immunosuppressed as the EliSpot is measuring the T-cell battle against Borrelia. So, poor immune system function can result in low T-cell response. Killing the bugs often isn’t enough as everything must be rebuilt following these infections. 5% patients have a dramatic improvement in symptoms just with dietary changes and correct nutritional supplementation.

Bron: Lymediseaseuk.com, AONM, lifting the veil III Conference, lees meer