Th1 Th2 balans van het immuunsysteem
Geplaatst: Za 10 Jan 2015, 16:55
De meeste informatie die ik hierover heb komt uit het boek "The Lyme Disease Solution" van Singleton, maar vind ik wel interessant om te delen op het forum.
De Th1/Th2 balans is een interessante theorie over de werking en toestand van het immuunsysteem. Het verklaart mogelijk waarom mensen met chronische infectieziektes een extreem wisselend beeld hebben in symptomen, sommige momenten relatief kalm, andere momenten zware pijnen, vermoeidheid, brainfog etc.
Singleton legt uit dat het lichaam altijd een toestand van balans probeert op te zoeken. Homeostatis genaamd. Zo heeft het immuunsysteem ook deze balans, gekenmerkt door 2 toestanden: Th1 en Th2. Dit is het mechanisme van je immuunsysteem om te bepalen wanneer er aangevallen moet worden (Th1) en wanneer er gerust moet worden (Th2). Een gezond lichaam wisselt periodisch tussen deze 2 toestanden en zoekt naar een juiste balans. Wanneer dit mechanisme niet meer juist werkt ontstaat er ziekte in het lichaam.
Th1 wordt met name gekenmerkt door een meer actieve aanvalshouding van het immuunsysteem: ontsteking, stimulatie, vuur, Yang, oxidatie, etc.
Th2 wordt meer gekenmerkt door een passieve toestand: rust, ontspanning, slaap, Yin, immuunonderdrukking, anti-oxidatie, reparatie, etc.
Uiteraard is dit allemaal wat gesimplificeerd om het verhaal kort te houden, maar het idee is duidelijk denk ik zo.
Het is belangrijk om te weten dat veel chronische infecties (inclusief teekinfecties) de werking van deze balans kunnen verstoren. Er zijn ook bepaalde kruiden die de balans kunnen beinvloeden. Waarom is dit interessant? Velen van ons kampen met een immuunsysteem dat of overactief is (Th1 dominant) of onderactief (Th2 dominant).
Een Th1 dominant systeem is niet wenselijk want dit kan leiden tot excessieve schade aan weefsels door voortdurende ontsteking etc. Dit is vooral wat er gebeurd bij ongecompliceerde lyme infecties (dus zonder co-infecties). Als je door lyme wordt geinfecteerd zorgt het speeksel van de teek en de borrelia bacterie ervoor dat er een sterke verschuiving onstaat naar Th2. Door het immuunsysteem voor korte tijd in rusttoestand te houden krijgt de teek de tijd om zijn maaltijd te nuttigen en de bacterie de tijd om zich te nestelen in het lichaam. Bij lyme slaat het beeld daarna om naar Th1 dominant als het lichaam als een bezetene de borrelia infectie probeert aan te pakken (maar vaak niet geheel succesvol).
Te veel Th2 activiteit is ook niet goed en resulteert in een slecht werkend immuunsysteem. Dit beeld ontstaat meer bij andere chronische infecties zoals bartonella, Epstein barr, babesia, parasitaire infecties, kwikvergiftiging, etc. Wanneer borrelia betrokken raakt bij een reeds Th2 dominant immuunsysteem, dan blijft het systeem Th2 dominant. Met als resultaat te weinig immuunactiviteit om de infecties goed aan te pakken. Zoals Buhner verteld in zijn lyme boek (zie het hoofdstuk over astragalus) is het belangrijk om voldoende Th1 response te hebben om de spirocheten te onderdrukken. Een Th2 dominant systeem kan dit niet en zal uiteindelijk leiden tot ernstigere symptomen. Dit is de reden waarom mensen met co-infecties meer problemen hebben met het genezen van een lyme infectie.
De meeste lymeartsen zijn het er over eens, antibiotica werkt ondersteunend bij het onderdrukken van de bacterieen, maar je hebt ook een goed werkend immuunsysteem nodig om de infecties te kunnen overwinnen!
"Herxen" is vaak niet meer dan een tijdelijke verschuiving van Th2 naar Th1. Dit kan door allerlei zaken getriggered worden. Denk aan die-off van de bacterie, specifieke kruiden, lichamelijke beweging (de aangemaakte endorfines versterken het immuunsysteem), of gewoon cyclisch als een of meerdere van de bacteriele infecties een specifieke fase van zijn cyclus bereikt (denk aan de maandelijkse flare van borrelia, of de 5 daagse flare van babesia/bartonella). Bij deze verschuiving gaat het immuunsysteem dus even tijdelijk in th1 mode (of "overdrive") en veroorzaakt extreme symptomen als vermoeidheid, brain fog, gewrichtspijnen, etc. Later valt het immuunsysteem weer terug naar de passieve toestand en kalmeren de symptomen weer enigszins.
Wees er van bewust dat de Th1/Th2 balans te beinvloeden is door kruiden en andere middelen.
Th1 stimulatoren: Denk aan Echinicea, Astragalus, Tinospora cordifolia (dit zijn feitelijk de bekende immuunstimulerende kruiden), maar ook gezonde voeding (mineralen als magnesium?) en glutathione kan er effect op hebben, evenals hyperbare zuurstof (persoonlijke ervaring).
Th2 stimulatoren: Denk aan Curcuma, Cordyceps, EGCG/Quercetin, Gember, Rizol (naar mijn ervaring in lage dosering. In hoge dosering kan de die-off ook weer leiden tot Th1 verschuiving), skullcap, knotweed. Veel van deze middelen worden gekenmerkt als "ontstekingsremmend".
Houdt er dus rekening mee als je dergelijke kruiden slikt, dat je onbedoeld ook de verkeerde toestand kunt stimuleren. Astragalus (Th1 stimulant) is dus niet bedoeld voor chronische lyme waarbij Th1 reeds dominant is. Dit leidt alleen maar tot verergering van klachten! Anderzijds dien je waarschijnlijk ook voorzichtig te zijn met Th2 stimulanten als je veel co-infecties hebt, want je hebt immers wel periodische Th1 opleving nodig om de infecties te blijven onderdrukken. Een juiste balans is noodzakelijk!
Het is een vrij complex verhaal dat ik bewust een beetje kort heb gehouden, maar het boek van Singleton gaat er veel dieper op in. Erg interessant om te lezen!
De Th1/Th2 balans is een interessante theorie over de werking en toestand van het immuunsysteem. Het verklaart mogelijk waarom mensen met chronische infectieziektes een extreem wisselend beeld hebben in symptomen, sommige momenten relatief kalm, andere momenten zware pijnen, vermoeidheid, brainfog etc.
Singleton legt uit dat het lichaam altijd een toestand van balans probeert op te zoeken. Homeostatis genaamd. Zo heeft het immuunsysteem ook deze balans, gekenmerkt door 2 toestanden: Th1 en Th2. Dit is het mechanisme van je immuunsysteem om te bepalen wanneer er aangevallen moet worden (Th1) en wanneer er gerust moet worden (Th2). Een gezond lichaam wisselt periodisch tussen deze 2 toestanden en zoekt naar een juiste balans. Wanneer dit mechanisme niet meer juist werkt ontstaat er ziekte in het lichaam.
Th1 wordt met name gekenmerkt door een meer actieve aanvalshouding van het immuunsysteem: ontsteking, stimulatie, vuur, Yang, oxidatie, etc.
Th2 wordt meer gekenmerkt door een passieve toestand: rust, ontspanning, slaap, Yin, immuunonderdrukking, anti-oxidatie, reparatie, etc.
Uiteraard is dit allemaal wat gesimplificeerd om het verhaal kort te houden, maar het idee is duidelijk denk ik zo.
Het is belangrijk om te weten dat veel chronische infecties (inclusief teekinfecties) de werking van deze balans kunnen verstoren. Er zijn ook bepaalde kruiden die de balans kunnen beinvloeden. Waarom is dit interessant? Velen van ons kampen met een immuunsysteem dat of overactief is (Th1 dominant) of onderactief (Th2 dominant).
Een Th1 dominant systeem is niet wenselijk want dit kan leiden tot excessieve schade aan weefsels door voortdurende ontsteking etc. Dit is vooral wat er gebeurd bij ongecompliceerde lyme infecties (dus zonder co-infecties). Als je door lyme wordt geinfecteerd zorgt het speeksel van de teek en de borrelia bacterie ervoor dat er een sterke verschuiving onstaat naar Th2. Door het immuunsysteem voor korte tijd in rusttoestand te houden krijgt de teek de tijd om zijn maaltijd te nuttigen en de bacterie de tijd om zich te nestelen in het lichaam. Bij lyme slaat het beeld daarna om naar Th1 dominant als het lichaam als een bezetene de borrelia infectie probeert aan te pakken (maar vaak niet geheel succesvol).
Te veel Th2 activiteit is ook niet goed en resulteert in een slecht werkend immuunsysteem. Dit beeld ontstaat meer bij andere chronische infecties zoals bartonella, Epstein barr, babesia, parasitaire infecties, kwikvergiftiging, etc. Wanneer borrelia betrokken raakt bij een reeds Th2 dominant immuunsysteem, dan blijft het systeem Th2 dominant. Met als resultaat te weinig immuunactiviteit om de infecties goed aan te pakken. Zoals Buhner verteld in zijn lyme boek (zie het hoofdstuk over astragalus) is het belangrijk om voldoende Th1 response te hebben om de spirocheten te onderdrukken. Een Th2 dominant systeem kan dit niet en zal uiteindelijk leiden tot ernstigere symptomen. Dit is de reden waarom mensen met co-infecties meer problemen hebben met het genezen van een lyme infectie.
De meeste lymeartsen zijn het er over eens, antibiotica werkt ondersteunend bij het onderdrukken van de bacterieen, maar je hebt ook een goed werkend immuunsysteem nodig om de infecties te kunnen overwinnen!
"Herxen" is vaak niet meer dan een tijdelijke verschuiving van Th2 naar Th1. Dit kan door allerlei zaken getriggered worden. Denk aan die-off van de bacterie, specifieke kruiden, lichamelijke beweging (de aangemaakte endorfines versterken het immuunsysteem), of gewoon cyclisch als een of meerdere van de bacteriele infecties een specifieke fase van zijn cyclus bereikt (denk aan de maandelijkse flare van borrelia, of de 5 daagse flare van babesia/bartonella). Bij deze verschuiving gaat het immuunsysteem dus even tijdelijk in th1 mode (of "overdrive") en veroorzaakt extreme symptomen als vermoeidheid, brain fog, gewrichtspijnen, etc. Later valt het immuunsysteem weer terug naar de passieve toestand en kalmeren de symptomen weer enigszins.
Wees er van bewust dat de Th1/Th2 balans te beinvloeden is door kruiden en andere middelen.
Th1 stimulatoren: Denk aan Echinicea, Astragalus, Tinospora cordifolia (dit zijn feitelijk de bekende immuunstimulerende kruiden), maar ook gezonde voeding (mineralen als magnesium?) en glutathione kan er effect op hebben, evenals hyperbare zuurstof (persoonlijke ervaring).
Th2 stimulatoren: Denk aan Curcuma, Cordyceps, EGCG/Quercetin, Gember, Rizol (naar mijn ervaring in lage dosering. In hoge dosering kan de die-off ook weer leiden tot Th1 verschuiving), skullcap, knotweed. Veel van deze middelen worden gekenmerkt als "ontstekingsremmend".
Houdt er dus rekening mee als je dergelijke kruiden slikt, dat je onbedoeld ook de verkeerde toestand kunt stimuleren. Astragalus (Th1 stimulant) is dus niet bedoeld voor chronische lyme waarbij Th1 reeds dominant is. Dit leidt alleen maar tot verergering van klachten! Anderzijds dien je waarschijnlijk ook voorzichtig te zijn met Th2 stimulanten als je veel co-infecties hebt, want je hebt immers wel periodische Th1 opleving nodig om de infecties te blijven onderdrukken. Een juiste balans is noodzakelijk!
Het is een vrij complex verhaal dat ik bewust een beetje kort heb gehouden, maar het boek van Singleton gaat er veel dieper op in. Erg interessant om te lezen!
