Welkom bij het Lymeforum

Wie herkent dit?
Na een goede vooruitgang ga je langzaamaan weer wat meer doen. En ohhh wat voelt dat goed.
Het begin van een herstel.
Maar... na 2 á 3 uurtjes je helemaal toppie te voelen en er lekker opuit te zijn geweest, stort je dan in no-time helemaal in.
En dat gaat dan zonder vooraankondiging!
Normaal gesproken merk je wel dat je iets vermoeider wordt, je gaat even zitten en dan komt de energie weer terug.
Maar bij mij is dat dan niet meer het geval, ik stort echt in ben doodvermoeid zelfs lopen wordt bemoeilijkt, en ik kan dan ook echt niets meer hebben.
Het enige wat mij dan te doen staat is, met een dekentje op de bank, want ik krijg het ook heel erg koud, of in bed duiken.
Ik kan dan geen mensen om me heen velen en geen geluiden verdragen.
Zomaar in één klap!
Pas de volgende dag is er weer iets energie bijgekomen, maar moet daar dan wel heel zuinig mee zijn.

is dit bij iemand bekent? Want het ging zo goed!

Daisy

Hoi Daisy,

Herken het wel hoor.
Maar tegenwoordig ga ik wanneer ik wat beter ben, niet meer van alles ondernemen.
Ik blijf gewoon het ritme aanhouden waarin ik de hele dag kan volhouden, ookal gaat het beter.

Dat te veel willen doen is er bij mij nu wel vanaf.

Het ritme dat ik heb ontwikkeld sinds de laatste jaren is nog steeds langzaam, maar ik kan wel veel meer dan in het begin, toch wil ik niet meer doen.
Ik voel dat ik dat nog niet trek.
Het is soms zo verradelijk, ookal doe je het rustig aan, dan nog zijn er momenten dat ik bv goed kan zien en 2 sec. later zie ik bijna niets meer, dan is ineens alles blur.

Ja raar hoor!
Ik was echt in de veronderstelling dat ik best wat meer kon ondernemen en zo voelde dat ook.
En ineens gaat dan het licht uit zonder aankondiging! 2 dagen bijkomen!
Als ik dan even een moeilijke vraag moet beantwoorden dan krijg ik koortsvlagen, dus eigelijk wil dat zeggen dat álles me dan zoveel enegie kost dat mijn lichaam dit heel duidelijk aangeeft en het op de reserves moet gaan overschakelen.
Die koortsvlagen heb ik zodra ik iets meer doe dan dat ik op dat moment kan.
Dus misschien is dat dan wel de aanwijzing die ik krijg.
Ik moet er meer op letten. Koud/warm/koorts/ zweetaanvallen, mijn hele thermosstaatje is ontregeld op die momenten.

Ook ik ben wel langzameraan gaan doen, en op zich bevalt dat me wel, maar er zijn van die zonnige dagen dat alles om je heen vrolijker is vooral in deze mooie periode van vrije dagen vakantie enz. Want ook dat heeft bij mij járen stil gestaan.
Maar soms is gewoon thuisblijven een betere optie om teleurstellingen te voorkomen.
Maar een stapje in de goede richting is toch wel gezet.
Ik wil gewoon teveel, dat is het!

Daisy

Daisy schreef:Ik wil gewoon teveel, dat is het!

Ja, soms voel je je gewoon een stuk beter.
En dan wil je het vieren
Maar het is een lange weg te gaan.....

Daisy,ik heb ook chronische lyme.Mijn grootste klachten zijn pijn en vermoeidheid/uitputting.Bij lichamelijke activiteiten merk ik ook vaak niet dat mijn batterij leeg raakt.Vermoeidheid gaat dan opeens over in uitputting.Ik moet dan gaan liggen maar tank niet voldoende meer bij voor die dag.Doe ik dan weer even iets dan voel ik gelijk dat ik nog over mijn grens zit en soort van bibberig ben.Met goede weken voel ik dat ik niet gelijk leeg loop bij activiteiten en dus langer kan doorgaan.Met slechte weken moet ik soms dagenlang heel veel rusten want anders direct over de grens.Slaap de laatste weken heel slecht door zweetaanvallen (menopauze of/en lyme hierdoor voel ik me nu constant uitgeput.Ga nu naast mijn samento/banderol protocol acupunctuur proberen om van die slaapklachten af te komen.Ik herken mezelf enorm in jouw verhalen.Zou zeggen blijf heel goed op je grens letten .Je weet uit je vorige weken wel ongeveer wat je kan en als je daar over gaat veel rusten om bij te tanken...Moeilijk hè als je iets denkt t kunnen of iets wilt doen omdat het beter gaat en je wordt dan zo teruggefloten.