Welkom bij het Lymeforum

Chronisch zieken worden niet erkend
Chronisch Lymepatiënten voelen zich vaak niet erkend, maar zijn ondertussen wel ziek. Zoals Lidewij Boeken, zij heeft chronische Lyme en zit in een rolstoel. Lidewij voert een rechtszaak tegen het UWV omdat ze volledig arbeidsgeschikt is verklaard. Terwijl ze met een nekbeugel loopt en in een rolstoel zit. Hoe kan het UWV iemand arbeidsgeschikt verklaren, die overduidelijk ziek is?

“Omdat zij vinden dat mijn klachtenpatroon niet objectiveerbaar genoeg is”, vertelt Lidewij. Ze zien wel dat er van alles mis is met haar. Maar als het UWV geen code heeft voor de aandoening, dan ben je niet ziek. De klachten zijn niet objectiveerbaar en dan kun je werken. “Ze hebben laatst allemaal banen voor me uitgekozen; van bollen pellen in de tuinbouw tot aan machines besturen. Ik weet niet of ze eerst willen dat ik iemand doodrijd voordat ik wel afgekeurd wordt.”

Roxy schreef:Ziekte van Lyme in blad 'Perspectief' van het UWV
uitgave juni 2016 https://perspectief.uwv.nl/magazine
artikel https://perspectief.uwv.nl/sites/defaul ... i_2016.pdf

‘Ik werd voor gek uitgemaakt’
Marlies van Straaten (29, WIA) was interim-teamleider in de klinische geriatrie, totdat zij last kreeg van hevige gewrichtspijnen. De reguliere geneeskunde kwam er maar niet achter wat de oorzaak was.
Een natuurgenezer wel.

‘Voordat ik ziek werd, leidde ik een lekker actief leven. Ik werkte met plezier 32 uur in de week en volgde daarnaast
nog zo’n 8 uur in de week lessen jazz- en modern ballet. Op een dag kreeg ik last van hevige pijn in mijn schouders, knieën en heupen. De pijn werd gaandeweg zo hevig dat ik thuis alleen nog in een foetushouding in bed kon liggen. Ik kwam in een rolstoel terecht. Het was het begin van een lange zoektocht. Was het reuma? Was het slagaderontsteking? Ik ben bij veel artsen langs geweest, maar niemand kon het vinden. Ik kreeg medicijnen toegediend waar ik zieker van werd.

In mijn zoektocht werd ook de ziekte van Lyme genoemd. Zelf wist ik direct: dat is het. Ik was enkele jaren daarvoor gebeten door een teek en de symptomen kwamen overeen. De test was negatief, dus de zoektocht ging verder. De boodschap van de laatste arts was: of je hebt iets heel zeldzaams, of je bent gek. Ik kwam op de afdeling “onverklaarbare klachten” terecht.

Ik moest er maar mee leren leven, maar dat weigerde ik. Ik ben gaan doorzoeken op Lyme en kwam erachter dat de tests die in Nederland worden gebruikt niet volledig betrouwbaar zijn. Ook kwam ik via via bij een natuurgenezer terecht. Hij was er ook van overtuigd dat ik Lyme had. Na een intensieve behandeling merkte ik dat ik langzaamaan opknapte. Ik ben ontzettend blij dat ik het heft in eigen hand heb genomen.

Inmiddels werk ik weer in deeltijd in een particuliere zorgvilla. De weg naar boven is ingezet. Mijn volgende doel is om ooit nog eens een dansles te kunnen volgen. Als ik straks kan dansen zoals vroeger en ik mij helemaal vrij kan voelen, zonder beperkingen, is mijn leven weer compleet.’