Welkom bij het Lymeforum

Rechtszaak tegen zorgverzekeraar IZZ – een column van mijn vader

Ik ben boos en daarom heb ik vandaag de verzekeraar van mijn dochter Marleen gedagvaard. En dat doe ik echt niet zomaar. Deze verzekeraar IZZ weigert namelijk om de kosten van de antibiotica-behandeling voor de ziekte van Lyme te vergoeden. Er komt dus een rechtszaak.

Behandeling niet vergoed

Marleen heeft een langdurige antibiotica-behandeling ondergaan in de Oosteinde Walborg kliniek in Amsterdam. IZZ beweert doodleuk dat deze behandeling ‘niet voldoet aan de stand van de wetenschap en praktijk’.
En dat ze daarom dit zien als een alternatieve behandeling, waarvoor slechts 500 euro hoeft te worden vergoed. En dat is zo’n slordige 6000 euro te weinig!

Deze opstelling is opmerkelijk en onlogisch. Vooral ook omdat IZZ de antibiotica wel vergoedt, maar het inbrengen ervan via het infuus niet wil betalen. Ik heb namens Marleen aan de rechter gevraagd om IZZ tot de orde te roepen en om af te dwingen dat zij de volledige behandelkosten vergoeden.

Patiënten in de kou

Ik daag de verzekeraar voor de rechter omdat ik boos ben. En boos ben ik niet snel, maar dat is dan ook niet voor niets. Ik zie namelijk Marleen en veel andere Lyme-patiënten dagelijks worstelen met hun gezondheid. En ik zie ook dat ze niet alleen moeten vechten met de hardnekkige Borrelia-bacterie, maar ook met hun verzekering.

Na jarenlang premie te hebben betaald laten verzekeraars nu het er op aan komt patiënten in de kou staan. Dit terwijl de hoge behandelkosten voor de meeste patiënten niet zijn op te hoesten. Marleen heeft nog het geluk mee gedaan te hebben aan de sponsorloop Lopen voor Lyme, maar veel andere Lyme-patiënten hebben dat geluk niet. Die kunnen de dure behandeling eenvoudigweg niet betalen, krijgen dus niet de noodzakelijke zorg en gaan er daarom veelal in gezondheid op achteruit. Dit kan en mag niet zo zijn en dit gedrag van verzekeraars moet dan ook stoppen.

Rechtszaak

Ik vindt dus dat IZZ hier niet mee weg mag komen en daarom deze rechtszaak. Ik hoop natuurlijk op een goede uitkomst, waardoor het vonnis ook door andere patiënten (jurisprudentie) kan worden gebruikt. Ik heb aan de Lyme-vereniging gevraagd om ons bij dit proces financieel te ondersteunen. De vereniging heeft dit verzoek in overweging genomen.

De zitting van de rechtbank is al op 23 november om 10.00 uur in Arnhem en duimen mag! Ik zal in een volgende bijdrage aan deze website van Marleen over de uitkomst berichten. Wordt dus vervolgd…

Marleen (32) werkte als psychiatrisch verpleegkundige, totdat zij enkele jaren geleden ineens steeds zieker werd. Zij vond de oorzaak van haar klachten en vond ook een arts die haar goed kon behandelen. Maar haar ziektekostenverzekeraar IZZ weigerde dit te vergoeden. Toen haar vader ontdekte hoeveel zieke mensen zoals zij in de verdrukking komen door oneigenlijke argumenten, startte hij een rechtszaak. Zijn insteek is om zowel vergoeding voor Marleen af te dwingen als jurisprudentie te creëren waar andere patiënten door geholpen zijn.

Verbazing, frustratie en boosheid. Zo typeert vader Danny zijn eigen tocht, als vader van een zieke dochter. Een vader die ervan uitging dat medische zorg in ons land gewoon goed geregeld was. Dat we met elkaar de financiële risico’s van ziek zijn spreiden, net zoals met een brandverzekering.

“Die heb ik al dertig jaar. Gelukkig is er bij mij nooit brand uitgebroken, maar mijn premie dekt het risico van iemand die dat wel overkomt. Ik nam aan dat dit bij alle bekende en behandelbare veel voorkomende ziektes ook zo geregeld was." Naïef, noemt hij dit nu zelf.

Hij was altijd trots geweest op hoe actief Marleen was en hoe zij zich op jonge leeftijd had ontwikkeld als zelfstandig professional in de Zorg, met een verantwoordelijke functie. Naast haar werk was zij ook bezig aan een intensieve studie om zich nog verder te ontwikkelen. Hij maakte zich dan ook geen enkele zorgen om haar toekomst, totdat zij ruim twee jaar geleden in de Ziektewet terecht kwam.

Na een onderzoek in het Spaarne-ziekenhuis in Hoofddorp, waar de neuroloog de ziekte van Lyme vermoedde en zijn testen dat vermoeden ook onderbouwden, verdiepte Marleen zich in de materie en koos haar eigen behandelpad bij een in Lyme gespecialiseerde arts in Maastricht. Deze arts werkt nauw samen met een Duits laboratorium en verkiest hun testen boven de Nederlandse.

Omdat Marleen’s hersenfuncties afnamen, stapelde de administratie zich op. Pas toen hij deze werkzaamheden van haar overnam, ontdekte haar vader dat alle onkosten standaard werden afgewezen. “Daarvoor kon ik niets anders doen dan mij zorgen maken en hopen dat er een goede behandeling zou komen. Over de financiële dekking had ik nog helemaal niet nagedacht. ”De verzekering wilde zelfs niet de kosten voor het laboratorium onderzoek vergoeden. IZZ stelde dat zij het niet eens was met de Duitse testen, terwijl het toch aan de deskundigen zou moeten zijn om te bepalen met welke instrumenten zij werken."

Door deelname aan de sponsorloop ‘Lopen voor Lyme’ wist het team van Marleen genoeg geld binnen te krijgen voor haar behandelingen. Danny deed op zijn leeftijd ook zelf aan de sponsorloop mee. Hij vertelt dat hij tijdens die dag in april pas het inzicht kreeg hoeveel mensen met Lyme in de verdrukking zitten. Waarom moeten doodzieke mensen hun eigen behandelingen betalen, die ook vaak nog in het buitenland plaatsvinden? Daar zijn toch juist de verzekeringen voor bedoeld? Dat veel patiënten wegens het ontbreken van geld niet de behandeling krijgen die zij nodig hebben maakte hem zo boos dat hij besloot actie te ondernemen.

Vanuit zijn achtergrond als actief kaderlid van vakbond FNV en de Ondernemingsraad van ABN-AMRO had hij veel ervaring opgebouwd hoe dit spel te spelen. Daarom valt hij in zijn 97 punten tellende dagvaarding de argumenten aan waarmee Marleen’s zorgverzekeraar IZZ weigert haar behandelkosten te betalen. Deze weigering geldt ook voor de kosten van de kliniek in Amsterdam, waar zij inmiddels in behandeling is, omdat de reizen naar Maastricht te belastend waren voor haar gezondheid.

Danny prijst zich gelukkig dat de behandeling van zijn dochter zo goed is aangeslagen. Marleen is nog lang niet de oude en heeft nog steeds belemmerende klachten, maar wat een wereld van verschil met toen zij met haar behandeling begon. Nu is het voor hem alleen nog zaak dat de verzekering dat ook vergoedt. Op Marleen’s website doet Danny verslag van het verloop van de zaak.

Op hoofdlijnen gaat het hierom:

- De verzekering vergoedt haar antibiotica wel, maar niet de consulten en de kosten van een verpleegkundige, die de infusen aanbrengt. Dit is onlogisch en willekeur.
- De arts wordt afgedaan als ‘alternatief’, terwijl hij gewoon een licentie heeft en al jaren patiënten met succes behandelt. Zijn aanpak wordt als niet wetenschappelijk beschouwd en hij zou zich niet aan de (CBO) richtlijnen houden. Dit terwijl er allerlei internationaal wetenschappelijk onderzoek is die zijn aanpak ondersteunt en er letterlijk in de richtlijnen staat dat het ‘richtlijnen’ zijn, waarbij artsen toch vooral ook zelf na moeten blijven denken.
- Er is een duidelijk risico aangetoond bij stoppen van de behandeling. Door weigering van het vergoeden van de behandelingen, vergroot IZZ de kans op verdere gezondheidsschade bij Marleen.
- Als Marleen baat heeft bij de behandelingen en haar klachten verminderen, is dat op zich niet al grond om ze te vergoeden?

Dat deze zaak niet op zichzelf staat, blijkt uit wat de herstelde Lyme-patiënte Marion van CZ Tilburg dit jaar letterlijk te horen kreeg: "volgens de Nederlandse regering bestaat Lyme niet. Wij weten ook wel dat dat onzin is, maar daarom hoeven wij ook geen behandeling voor Lyme te vergoeden.”

Uit coulance kreeg Marion uit eigen beweging van CZ wel een gedeelte van haar behandelingen vergoed. Zij was verlamd, maar herstelde na gerichte behandelingen voor Lyme. Ook hier gold dus dat als een Lyme behandeling aansloeg, de oorzaak toch echt gewoon Lyme kan zijn. Hoeveel instanties, artsen of verzekeringen ook roepen dat het ‘niet bestaat’.

De kosten voor de rechtszaak tegen IZZ betaalt vader Danny voorlopig uit eigen zak. Hij is er van overtuigd dat de rechter uiteindelijk de verzekeraar zal corrigeren en IZZ ook voor de proceskosten zal veroordelen. Desondanks heeft hij aan de vereniging van Lyme patiënten (NVLP) gevraagd om financiële ondersteuning.

Een andere patiënte, Marika die anders dan Marleen voor Lyme door een arts in België is behandeld, heeft haar rechtszaak al gewonnen. Haar verzekeraar geeft zich echter niet gewonnen en is in Hoger Beroep gegaan. Om dit Hoger Beroep te kunnen betalen, verzamelt zij nu met hulp van de NVLP geld in om het Hoger Beroep het hoofd te kunnen bieden en zo een lans te breken voor duizenden andere zieken.

De uitspraak in de zaak met IZZ wordt op zijn vroegst omstreeks februari 2017 verwacht.

Verslag van rechtszaak tegen IZZ – een column van mijn vader

Gisteren was dan eindelijk de rechtszaak tegen zorgverzekeraar IZZ. Ik heb mijn vader gevraagd om een kort verslag te schrijven hiervan en deze is hieronder te lezen.

Verslag van rechtszaak

Vandaag was de tweede zitting van de rechtszaak van Marleen tegen IZZ en zijn Marleen en ik met Greet (de moeder van Marleen) als supporter op de achterbank in alle vroegte enigszins nerveus maar met goede moed naar de rechtbank in Arnhem getogen. In de voorafgaande zitting had de rechter bij vonnis tot comparitie besloten. Blijkbaar had echter IZZ laten weten geen behoefte te hebben om te schikken. Er werd dan ook geen tijd ingelast voor overleg tussen partijen. Dat de verzekeraar er vol in zou gaan en geen vergelijk wenste zagen wij al aankomen. IZZ had namelijk nog kort voor de zitting aan de rechtbank aanvullende stukken gestuurd die ons ongelijk nogmaals moesten aantonen.

De rechtszaak

Achter in de zaal zaten een aantal studenten op de publieke tribune het gebeuren leergierig te aanschouwen. Op tafel lag onze uitvoerige dagvaarding met 97 punten en 25 bijlagen (producties), de gedetailleerde conclusie van antwoord van IZZ met bijlagen, onze reactie op de conclusie van antwoord en genoemde aanvullende stukken. Al met al heel veel leeswerk, maar de rechter toonde zich goed in onze zaak te hebben ingelezen en dat stemt hoopvol. De jurist van IZZ had hulptroepen ingehuurd. Er was als “expert” een arts cq medisch adviseur (Kuijpens) meegenomen. Beide heren deden hun uiterste best om aan te tonen dat van enig recht op vergoeding geen sprake was.

Discussie over behandeling en behandelend arts

Naast de discussie over de vraag of de door Marleen ondergane behandeling wel voldeed aan de stand van de wetenschap en de praktijk werd ook de bevoegdheid en bekwaamheid van de behandelend arts Kingma aan de orde gesteld. En werd gelijk ook maar een poging gedaan de Oosteinde Walborg kliniek als geheel te diskwalificeren. Uiteraard hebben Marleen en ik zo goed mogelijk tegengas gegeven en onze zienswijze toegelicht.

De ‘deskundige’

Opvallend was het betoog van de “expert” dat in de medisch wetenschappelijke literatuur niets bekend is over het kunnen overleven van de Lyme bacterie na kortdurende antibiotica toediening. Laat staan dat er publicaties zijn over succesvolle bestrijding met langere kuren (waarmee de behandeling die Marleen onderging impliciet als nutteloos werd gekwalificeerd). Hij verwees naar PubMed als bron. Bij Marleen kwam er inmiddels stoom uit de oren. Toen wij inbrachten dat er hierover wel degelijk publicaties zijn opgenomen gaf hij aan dat iedereen van alles kan publiceren. Dus blijkbaar zijn bron en publicaties waaraan hij refereert toch niet alleszeggend en doet de man aan selectief shoppen. Dat werd gelukkig ook voor de rechter heel duidelijk en het ondermijnde wat ons betreft de betekenis van zijn inbreng als ‘expert’.

Ook confronteerden wij hem met de onderzoeksopdracht aan ZonMw naar de vraag ‘Waarom overleeft de Borrelia bacterie in patiënten met Lymeziekte?’ en dus met de erkenning van dit feit door de Nederlandse overheid. Dit helpt naar mijn mening in het overbrengen van het standpunt dat de keuze voor een verlengde antibiotica kuur een rationele en verantwoorde beslissing is geweest. Toen hij met een vraag over deze onderzoeksopdracht werd geconfronteerd betoogde hij iets in de trant van “het levert toch niets op, we weten de uitkomst al, er is geen sprake van overleven van de bacterie, de opdracht is tegen beter weten in gegeven onder druk van patiëntenorganisaties”. Dat antwoord veroorzaakte dat er nog meer veel stoom kwam uit de oren van Marleen.

De uitspraak

De rechter zal op zijn vroegst op 26 april uitspraak doen maar gaf aan dat het mogelijk ook later kan worden. Wij duimen voor een goede afloop en houden er rekening mee dat een volgende schriftelijke ronde ook tot de mogelijkheden behoort en het feest dus nog een tijdje voortduurt.

Vonnis IZZ in verband met kosten Lyme-behandeling

In november van verleden jaar schreef ik deze blog. Ik was toen behoorlijk verontwaardigd om IZZ, de zorgverzekeraar van mijn dochter Marleen. IZZ weigerde de hoog opgelopen kosten van de door Marleen gevolgde antibiotica behandeling te vergoeden. Ik was ook boos op al die andere verzekeraars die patiënten met de ziekte van Lyme financieel in de kou lieten staan. Veel Lyme patiënten ondervonden en ondervinden helaas problemen met hun verzekeraar als het op de vergoeding van hun behandelkosten aankomt. In mijn ogen een grote schande.

In deze column kondigde ik aan om namens Marleen daarom een rechtszaak te gaan beginnen. In eerste instantie natuurlijk voor haar, maar zeker ook om bruikbare jurisprudentie te verkrijgen. Een gerechtelijke uitspraak, waarmee andere Lyme-patiënten mogelijk hun voordeel zouden kunnen doen. Inmiddels heeft Rechtbank Gelderland op 6 september vonnis gewezen en Marleen op (bijna) alle punten in het gelijk gesteld. En zo hoort het ook!

Verzekeraar IZZ moet de Lyme-behandeling volledig betalen

IZZ moet van de rechter doen wat zij volgens de verzekeringsvoorwaarden behoort te doen. En dat is gewoon de rekeningen betalen van de ondergane consulten en behandeling. En dit niet, zoals zij probeerde te doen, uit de aanvullende verzekering (met toepassing van het geldende maximum van in dit geval 500 euro) maar gewoon vanuit de basisverzekering. Deze uitspraak had ik gehoopt en verwacht, maar het bleef toch spannend. Uiteraard zijn Marleen en ik met dit resultaat dik tevreden.

Belangrijke punten in het vonnis

Juridische uitspraken hebben veelal de eigenschap dat ze zich moeilijk laten lezen. Daarom vat ik hier de hoofdlijnen van het vonnis kort samen.

Het vonnis zelf kan je hier downloaden.

- De rechter maakt gehakt van het hoofdargument van de verzekeraar dat de ondergane langdurige antibiotica behandeling niet voldoet aan de eisen van de stand van de wetenschap en de praktijk. Aan deze eis ,waarmee door de verzekeraars veelvuldig wordt geschermd, wordt weldegelijk voldaan.
- IZZ verwijst naar de CBO-richtlijnen die er van uit gaan dat een kortdurend antibiotica kuurtje voldoende is om de bacterie te doden. De rechter oordeelt dat een ruimere bril moet worden opgezet. Internationale opvattingen, kennis en ervaring moet worden meegewogen. Met andere woorden, de stand van de wetenschap is ruimer dan het geheel aan opvattingen onder het beperkt aantal artsen en specialisten dat zich in klein Nederland met de diagnose en behandeling van Lyme bezig houdt.
- Omdat eerdere kortdurende behandelingen met antibiotica door medisch specialisten onvoldoende resultaat hadden is Marleen na verwijzing door haar huisarts uitgeweken naar de Walborg kliniek. De behandeling aldaar is uitgevoerd door dr.Kingma. Ondanks dat IZZ aanvoert dat Kingma als basisarts niet kan worden aangemerkt als zorgaanbieder in de zin van de verzekeringsvoorwaarden (dit wordt door de rechter in het vonnis niet weerlegt) oordeelt de kantonrechter dat Marleen zich in redelijkheid tot hem heeft kunnen wenden, omdat zij anders voor behandeling naar het buitenland zou moeten uitwijken, hetgeen door de rechter onwenselijk wordt geacht.
- De rechter vindt ook dat IZZ geen beroep kan doen op het feit dat Walborg niet een gecontracteerde zorgaanbieder is, omdat IZZ voor deze zorg in het geheel geen zorgaanbieder heeft gecontracteerd.

Zie verder de volledige tekst van het vonnis dat vermoedelijk over enige tijd ook zal worden gepubliceerd op rechtspraak.nl.

Waarschuwing tegen te hoge verwachtingen

Voor wie de uitspraak in de “zaak Marleen” wil aangrijpen om zelf een juridisch traject tegen de eigen verzekeraar te beginnen zijn 2 waarschuwingen op zijn plaats:

- De kantonrechter heeft Marleen gelijk gegeven, maar de mogelijkheid bestaat altijd dat IZZ tegen deze uitspraak in beroep gaat. Uiteraard hopen wij van niet, maar indien daartoe gedwongen zullen wij met vertrouwen ook die juridische slag aan gaan. Aangezien hoger beroep toch een tandje moeilijker is rekenen wij wel op ondersteuning vanuit de Nederlandse Vereniging van Lyme Patienten (NVLP). Hierover is met de vereniging al contact geweest.
- Geen enkel geval is gelijk. Het kan dus zo maar, dat als jouw situatie op 1 puntje ietsjes afwijkt, dat dan de beslissing van de rechter anders en mogelijk geheel in jouw nadeel uitvalt. Reken je dus niet al te snel rijk!

Advies aan Lyme–patiënten met een onwillige verzekeraar

Iedereen die een onwillige verzekeraar heeft en mede op basis van de “zaak Marleen” gaat proberen zijn gelijk te krijgen, wens ik veel succes. Uiteraard moet je eerst een klachtenbrief schrijven, opdat de verzekeraar wordt gedwongen om zijn argumenten om jou niet te hoeven betalen vast te leggen. Het is te adviseren om daarna, ook wij hebben dit gedaan, je geschil eerst aan de geschillencommissie (SKGZ) voor te leggen. Deze commissie zal dan voor jou gaan bemiddelen. Wellicht hebben zij wel succes en hoef je dan niet naar de rechter. Als bemiddeling niet leidt tot een oplossing, dan is het ook mogelijk om de commissie in het geschil een bindende uitspraak (arbitrage) te laten doen. Pas daarmee op, omdat voor zo’n arbitraal vonnis geen hoger beroep meer mogelijk is. Wij hebben deze tweede stap dus welbewust overgeslagen