Th1 Th2 balans van het immuunsysteem

[RoelA]

De meeste informatie die ik hierover heb komt uit het boek "The Lyme Disease Solution" van Singleton, maar vind ik wel interessant om te delen op het forum.
De Th1/Th2 balans is een interessante theorie over de werking en toestand van het immuunsysteem. Het verklaart mogelijk waarom mensen met chronische infectieziektes een extreem wisselend beeld hebben in symptomen, sommige momenten relatief kalm, andere momenten zware pijnen, vermoeidheid, brainfog etc.

Singleton legt uit dat het lichaam altijd een toestand van balans probeert op te zoeken. Homeostatis genaamd. Zo heeft het immuunsysteem ook deze balans, gekenmerkt door 2 toestanden: Th1 en Th2. Dit is het mechanisme van je immuunsysteem om te bepalen wanneer er aangevallen moet worden (Th1) en wanneer er gerust moet worden (Th2). Een gezond lichaam wisselt periodisch tussen deze 2 toestanden en zoekt naar een juiste balans. Wanneer dit mechanisme niet meer juist werkt ontstaat er ziekte in het lichaam.

Th1 wordt met name gekenmerkt door een meer actieve aanvalshouding van het immuunsysteem: ontsteking, stimulatie, vuur, Yang, oxidatie, etc.
Th2 wordt meer gekenmerkt door een passieve toestand: rust, ontspanning, slaap, Yin, immuunonderdrukking, anti-oxidatie, reparatie, etc.

Uiteraard is dit allemaal wat gesimplificeerd om het verhaal kort te houden, maar het idee is duidelijk denk ik zo.
Het is belangrijk om te weten dat veel chronische infecties (inclusief teekinfecties) de werking van deze balans kunnen verstoren. Er zijn ook bepaalde kruiden die de balans kunnen beinvloeden. Waarom is dit interessant? Velen van ons kampen met een immuunsysteem dat of overactief is (Th1 dominant) of onderactief (Th2 dominant).

Een Th1 dominant systeem is niet wenselijk want dit kan leiden tot excessieve schade aan weefsels door voortdurende ontsteking etc. Dit is vooral wat er gebeurd bij ongecompliceerde lyme infecties (dus zonder co-infecties). Als je door lyme wordt geinfecteerd zorgt het speeksel van de teek en de borrelia bacterie ervoor dat er een sterke verschuiving onstaat naar Th2. Door het immuunsysteem voor korte tijd in rusttoestand te houden krijgt de teek de tijd om zijn maaltijd te nuttigen en de bacterie de tijd om zich te nestelen in het lichaam. Bij lyme slaat het beeld daarna om naar Th1 dominant als het lichaam als een bezetene de borrelia infectie probeert aan te pakken (maar vaak niet geheel succesvol).

Te veel Th2 activiteit is ook niet goed en resulteert in een slecht werkend immuunsysteem. Dit beeld ontstaat meer bij andere chronische infecties zoals bartonella, Epstein barr, babesia, parasitaire infecties, kwikvergiftiging, etc. Wanneer borrelia betrokken raakt bij een reeds Th2 dominant immuunsysteem, dan blijft het systeem Th2 dominant. Met als resultaat te weinig immuunactiviteit om de infecties goed aan te pakken. Zoals Buhner verteld in zijn lyme boek (zie het hoofdstuk over astragalus) is het belangrijk om voldoende Th1 response te hebben om de spirocheten te onderdrukken. Een Th2 dominant systeem kan dit niet en zal uiteindelijk leiden tot ernstigere symptomen. Dit is de reden waarom mensen met co-infecties meer problemen hebben met het genezen van een lyme infectie.

De meeste lymeartsen zijn het er over eens, antibiotica werkt ondersteunend bij het onderdrukken van de bacterieen, maar je hebt ook een goed werkend immuunsysteem nodig om de infecties te kunnen overwinnen!

"Herxen" is vaak niet meer dan een tijdelijke verschuiving van Th2 naar Th1. Dit kan door allerlei zaken getriggered worden. Denk aan die-off van de bacterie, specifieke kruiden, lichamelijke beweging (de aangemaakte endorfines versterken het immuunsysteem), of gewoon cyclisch als een of meerdere van de bacteriele infecties een specifieke fase van zijn cyclus bereikt (denk aan de maandelijkse flare van borrelia, of de 5 daagse flare van babesia/bartonella). Bij deze verschuiving gaat het immuunsysteem dus even tijdelijk in th1 mode (of "overdrive") en veroorzaakt extreme symptomen als vermoeidheid, brain fog, gewrichtspijnen, etc. Later valt het immuunsysteem weer terug naar de passieve toestand en kalmeren de symptomen weer enigszins.

Wees er van bewust dat de Th1/Th2 balans te beinvloeden is door kruiden en andere middelen.
Th1 stimulatoren: Denk aan Echinicea, Astragalus, Tinospora cordifolia (dit zijn feitelijk de bekende immuunstimulerende kruiden), maar ook gezonde voeding (mineralen als magnesium?) en glutathione kan er effect op hebben, evenals hyperbare zuurstof (persoonlijke ervaring).

Th2 stimulatoren: Denk aan Curcuma, Cordyceps, EGCG/Quercetin, Gember, Rizol (naar mijn ervaring in lage dosering. In hoge dosering kan de die-off ook weer leiden tot Th1 verschuiving), skullcap, knotweed. Veel van deze middelen worden gekenmerkt als "ontstekingsremmend".

Houdt er dus rekening mee als je dergelijke kruiden slikt, dat je onbedoeld ook de verkeerde toestand kunt stimuleren. Astragalus (Th1 stimulant) is dus niet bedoeld voor chronische lyme waarbij Th1 reeds dominant is. Dit leidt alleen maar tot verergering van klachten! Anderzijds dien je waarschijnlijk ook voorzichtig te zijn met Th2 stimulanten als je veel co-infecties hebt, want je hebt immers wel periodische Th1 opleving nodig om de infecties te blijven onderdrukken. Een juiste balans is noodzakelijk!

Het is een vrij complex verhaal dat ik bewust een beetje kort heb gehouden, maar het boek van Singleton gaat er veel dieper op in. Erg interessant om te lezen!

[Josie]

Super interessant Roel!
En ik ben blij met je hele duidelijke en uitgebreide uitleg!
'The Lyme Disease Solution', klinkt in ieder geval goed.

Dus… als ik het goed begrijp… in eerste instantie onderdrukt het speeksel van de teek de TH1, vervolgens vecht een gezond lichaam terug met een grote of té grote (ontstekingen) TH1 activiteit. Om vervolgens als de lyme chronisch is en er ook nog allerlei co-infecties bij zitten, een veel te lage TH1 activiteit te hebben t.o.v. TH2. Waarbij de TH1 dan soms ineens veel te hoog wordt tijdens bijv. een herx of opvlamming van de ziekte… Klopt dat een beetje met je uitleg?

Ik had er al veel vragen over. Want ik denk dat bij mij de TH1 het grootste deel van de tijd onderdrukt is of misschien juist te hoog is. Mede doordat mijn actieve vitamine D 1,25 OH uit lab-onderzoek te hoog bleek. Een te hoge vitamine D 1,25 wordt in meerdere wetenschappelijke publicaties in verband gebracht met infecties, ontstekingen, zware metalen, genen, en dergelijke. In dit bericht heb ik daar wat over geschreven: viewtopic.php?f=38&t=133#p1022

Er zijn veel Lyme-artsen die de TH1 activiteit gebruiken als extra marker voor chronische Lyme. In tegenstelling tot ME, wat vaker een TH2 probleem is. Aldus Dr. De Meirleir in dit artikel vraag en antwoord n.a.v. Wetenschap voor patiënten: http://www.hetalternatief.org/WVP%202012%2019.pdf

De TH1/TH2 balans kan gemeten worden met labonderzoek. Via een internist en/of infectioloog of via een (goede) Lyme-arts bij o.a. IMD, Prohealth, e.d. Het valt onder het cytokinen-profiel, wat ook Dr. Horowitz in zijn boek beschrijft.
Th1: IFN-gamma, TNF-alfa,
Th2: IL-4, IL-6, IL-10, IL-13, IL-17.
De balans tussen TH1 en TH2 is IFN-gamma / IL-4.

Th1 stimulatoren: Denk aan Echinicea, Astragalus, Tinospora cordifolia (dit zijn feitelijk de bekende immuunstimulerende kruiden), maar ook gezonde voeding (mineralen als magnesium?) en glutathione kan er effect op hebben, evenals hyperbare zuurstof (persoonlijke ervaring).

Th2 stimulatoren: Denk aan Curcuma, Cordyceps, EGCG/Quercetin, Gember, Rizol (naar mijn ervaring in lage dosering. In hoge dosering kan de die-off ook weer leiden tot Th1 verschuiving), skullcap, knotweed. Veel van deze middelen worden gekenmerkt als "ontstekingsremmend".

Dat lijkt in ieder geval te verklaren waarom ik me vaak tijdelijk toch wat beter voel van het gebruik van echinacea. En niks merk of me slechter voel van curcuma.

Josie

[NMDA]

Ik had er al veel vragen over. Want ik denk dat bij mij de TH1 het grootste deel van de tijd onderdrukt is of misschien juist te hoog is. Mede doordat mijn actieve vitamine D 1,25 OH uit lab-onderzoek te hoog bleek. Een te hoge vitamine D 1,25 wordt in meerdere wetenschappelijke publicaties in verband gebracht met infecties, ontstekingen, zware metalen, genen, en dergelijke. In dit bericht heb ik daar wat over geschreven:

Heb je trouwens al de link tussen te hoge vitamine D 1,25 en Sarcoïdose gelezen die ik nader toelichtte in dat Vit 1,25 Topic en dat die Sarcoïdose ook weer wordt gelinked aan Rickettsia, Borrelia en overige bacteriële infecties en dat het ook je gevoeligheid voor zonlicht zou kunnen verklaren?

Th2 stimulatoren: Denk aan Curcuma, Cordyceps, EGCG/Quercetin, Gember, Rizol (naar mijn ervaring in lage dosering. In hoge dosering kan de die-off ook weer leiden tot Th1 verschuiving), skullcap, knotweed. Veel van deze middelen worden gekenmerkt als "ontstekingsremmend".

Kurkuma, Gember en Resveratrol remmen ook specifieke Th1 cytokines zoals Interferon Gamma (IFNγ) maar ook Th1 en Th2 en T Lymfocten aldus de volgende publicaties:

Immunomodulatory activity of curcumin: suppression of lymphocyte proliferation, development of cell-mediated cytotoxicity, and cytokine production in vitro.

We found that mitogen, interleukin-2 (IL-2) or alloantigen induced proliferation of splenic lymphocytes, and development of cytotoxic T lymphocytes is significantly suppressed at 12.5-30 micromol/L curcumin. The generation of LAK cells at similar concentrations was less sensitive to the suppressive effect of curcumin compared to the generation of antigen specific CTLs. Curcumin irreversibly impaired the production of these immune functions, since lymphoid cells failed to respond to the activation signals following 8h pretreatment with curcumin. Curcumin also inhibited the expression/production of IL-2 and interferon-gamma (IFN-gamma) by splenic T lymphocytes and IL-12 and tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha) by peritoneal macrophages irreversibly.

Curcumin inhibits CD4(+) T cell activation, but augments CD69 expression and TGF-β1-mediated generation of regulatory T cells at late phase.

CONCLUSIONS/SIGNIFICANCE: Curcumin not merely blocks, but regulates CD2/CD3/CD28-initiated CD4(+) T cell activation by augmenting CD69, CCR7, L-selectin and TGF-β1 expression followed by regulatory T cell generation. These results suggest that curcumin could directly reduce T cell-dependent inflammatory stress by modulating CD4(+) T cell activation at multiple levels

Curcumin induces apoptotic cell death of activated human CD4+ T cells via increasing endoplasmic reticulum stress and mitochondrial dysfunction.

Curcumin, a natural polyphenolic antioxidant compound, exerts well-known anti-inflammatory and immunomodulatory effects, the latter which can influence the activation of immune cells including T cells. Furthermore, curcumin can inhibit the expression of pro-inflammatory cytokines and chemokines, through suppression of the NF-κB signaling pathway. The beneficial effects of curcumin in diseases such as arthritis, allergy, asthma, atherosclerosis, diabetes and cancer may be due to its immunomodulatory properties. We studied the potential of curcumin to modulate CD4+ T cells-mediated autoimmune disease, by examining the effects of this compound on human CD4+ lymphocyte activation.

The modulatory effects of the volatile oil of ginger on the cellular immune response in vitro and in vivo in mice.

The aim of this study was to investigate the immunomodulatory effects of the volatile oil of ginger (Zingiber officinale Roscoe) in vitro and in vivo in mice. In vitro, the volatile oil of ginger (0.001-10 ng/mL) significantly inhibited T lymphocyte proliferation (P < 0.01), decreased the number of the total T lymphocytes and T helper cells (P < 0.01) in a concentration-dependent manner, but increased the percentage of T suppressor cells to the total T lymphocytes in the mice. In addition, the volatile oil of ginger (0.001-10 ng/mL) inhibited IL-1alpha secretion by the mice peritoneal macrophages in a concentration-dependent manner. In vivo, oral administration of the volatile oil of ginger in the doses of 0.125, 0.25 and 0.5 g/kg body weight dose-dependently weakened the delayed type of hypersensitivity response to 2,4-dinitro-1-fluorobenzene in the sensitized mice (P < 0.05). These results suggest that the volatile oil of ginger influences both cell-mediated immune response and nonspecific proliferation of T lymphocyte, and may exert beneficial effects in a number of clinical conditions, such as chronic inflammation and autoimmune diseases.

Resveratrol and curcumin suppress immune response through CD28/CTLA-4 and CD80 co-stimulatory pathway

Six major findings have emerged from the study. Both resveratrol and curcumin suppress: (i) the proliferation of T cells and secretion of IFN-γ and IL-4; (ii) the proliferation of B cells and production of IgG1 and IgG2a isotypes; (iii) proinflammatory cytokines (IL-1, IL-6, TNF-α) but enhances the levels of anti-inflammatory cytokine IL-10; (iv) both resveratrol and curcumin down-regulates the expression of CD80 and CD28; (v) curcumin but not resveratrol up-regulates the expression of CTLA-4; and (vi) both curcumin and resveratrol fail to modulate CD4+ CD25+ regulatory T cells and expression of CD40.

The decrease in proliferation and secretion of IFN-γ and IL-4 indicated that curcumin and resveratrol suppresses the activity of Th1 and Th2 cells. It also indicated that these drugs can inhibit both cell-mediated immunity (CMI) and humoral immunity (HI). Th1 cells secrete mainly IL-2 and IFN-γ and are responsible for CMI.

En laten die Interferon Gamma (IFN-γ) en T Lymfocyten weer van belang zijn bij die LTT-MELISA en LTT-Elispot Lyme testen. Ik heb sterk het vermoeden gestaafd door bovengenoemde artikelen dat onder andere deze 3 middelen de nauwkeurigheid van deze testen negatief beïnvloeden. Voordat ik mijn LTT-Elispot testen heb laten uitvoeren heb ik maandenlang dagelijks die drie middelen gebruikt met nog het nodige andere met fenomenale symptoomreductie. Maar goed mijn Lyme Elispot toonde dus Borderline activiteit tegen Borrelia aan en mijn Ehrlichia/Anaplasma was wel net positief. Mijn Chlamydophila Pneumoniae was wel vrij hoog op die Elispot vergeleken met de Lyme en Anaplasma. Ik heb nu met tegenzin zo'n anderhalve maand lang de meeste van die middelen laten staan zodat ze toekomstige testen niet negatief kunnen beïnvloeden. Ik voel me weer veel slechter en mijn slapeloosheid is weer eens fenomenaal aanwezig maar goed even door de zure appel heen bijten right.

Dat lijkt in ieder geval te verklaren waarom ik me vaak tijdelijk toch wat beter voel van het gebruik van echinacea. En niks merk of me slechter voel van curcuma.

Bij mij werkte die Kurkuma juist extreem goed maar dat je er soms slechter door voelde is makkelijk te verklaren en hetzelfde geldt voor gember. Beide middelen doen de antibacteriële eigenschappen van allerlei middelen toenemen dus ze kunnen een Herx flink laten toenemen. Bij mij zelf Herx ik alleen als dit soort cofactors in het spel zijn. Maar ik zal er eens een apart topic over openen. Het is nogal een belangrijk gegeven waar veel mensen totaal onbewust van zijn. Over Herxen gesproken:

Herxen" is vaak niet meer dan een tijdelijke verschuiving van Th2 naar Th1. Dit kan door allerlei zaken getriggered worden. Denk aan die-off van de bacterie, specifieke kruiden, lichamelijke beweging (de aangemaakte endorfines versterken het immuunsysteem), of gewoon cyclisch als een of meerdere van de bacteriele infecties een specifieke fase van zijn cyclus bereikt (denk aan de maandelijkse flare van borrelia, of de 5 daagse flare van babesia/bartonella). Bij deze verschuiving gaat het immuunsysteem dus even tijdelijk in th1 mode (of "overdrive") en veroorzaakt extreme symptomen als vermoeidheid, brain fog, gewrichtspijnen, etc. Later valt het immuunsysteem weer terug naar de passieve toestand en kalmeren de symptomen weer enigszins.

Persoonlijk twijfel ik toch wel aan die uitleg. Het speelt zeker een rol maar de meest voorname onderliggende werkwijze van een Herxheimer reactie lijken mij toch echt het massale vrijkomen van Lipopolysachariden, de buitenmembramen van stervende gram-negatieve bacteriën wat dus endotoxinen zijn. Ook als reactie hierop speelt een immuunreactie een erg belangrijke rol maar er is zeker meer in het spel zoals Stikstofmonoxide en Glutamaat vrijgave om maar enkele cofactors te noemen. Erg complex allemaal ik zal er eens verder op in gaan in de toekomst.

Maar bij Lyme zijn die Lipopolysachariden afwezig maar zijn het weer de zogenaamde Lipoproteïnen die een soortgelijke functie hebben als de Lipopolysachariden bij gram-negatieve bacteriën en waarschijnlijk een soortgelijke toxische reactie in je lichaam veroorzaken. Maar het hele Herxheimer gebeuren is nog nooit afdoende onderzocht naar mijn mening.

[RoelA]

Uiteindelijk is het ook allemaal veel minder zwart/wit dan ik had geschetst. De hele th1/th2 balans is erg complex en er zal nog een hoop onderzoek moeten plaatsvinden om deze processen te doorgronden.

Dus… als ik het goed begrijp… in eerste instantie onderdrukt het speeksel van de teek de TH1, vervolgens vecht een gezond lichaam terug met een grote of té grote (ontstekingen) TH1 activiteit. Om vervolgens als de lyme chronisch is en er ook nog allerlei co-infecties bij zitten, een veel te lage TH1 activiteit te hebben t.o.v. TH2. Waarbij de TH1 dan soms ineens veel te hoog wordt tijdens bijv. een herx of opvlamming van de ziekte… Klopt dat een beetje met je uitleg?

Dat is een beetje wat ik uit het verhaal heb gedestilleerd ja. De balans raakt zoek, soms door een dominante Th2, maar soms ook door een dominante Th1. Er is nog een Th3 (T-helper 3 cell) die er voor moet zorgen dat het hele systeem gebalanceerd blijft. Daarnaast als de balans volledig verdwenen is kan er ook een massale Th17 respons op gang komen, een soort van ultieme self-destruct poging van je lichaam. Deze arts heeft er wel een interessant verhaal over geschreven:
http://www.doctorschierling.com/blog/au ... -explosion

Persoonlijk twijfel ik toch wel aan die uitleg. Het speelt zeker een rol maar de meest voorname onderliggende werkwijze van een Herxheimer reactie lijken mij toch echt het massale vrijkomen van Lipopolysachariden, de buitenmembramen van stervende gram-negatieve bacteriën wat dus endotoxinen zijn. Ook als reactie hierop speelt een immuunreactie een erg belangrijke rol maar er is zeker meer in het spel zoals Stikstofmonoxide en Glutamaat vrijgave om maar enkele cofactors te noemen. Erg complex allemaal ik zal er eens verder op in gaan in de toekomst.

Maar bij Lyme zijn die Lipopolysachariden afwezig maar zijn het weer de zogenaamde Lipoproteïnen die een soortgelijke functie hebben als de Lipopolysachariden bij gram-negatieve bacteriën en waarschijnlijk een soortgelijke toxische reactie in je lichaam veroorzaken. Maar het hele Herxheimer gebeuren is nog nooit afdoende onderzocht naar mijn mening.

Ik weet dat ik een beetje kort door de bocht ga met die uitspraak, maar persoonlijk denk ik dat het meerendeel van de klachten van mensen komen door het immuunsysteem. In het geval van endotoxines is het deels een reactie van het immuunsysteem, maar zoals je zegt kunnen er ook wel andere schadelijke paden getriggered worden.

[RoelA]

Ik vond hier nog wel een interessante site:

"Are You Th1 or Th2 Dominant?"
http://selfhacked.com/2014/06/16/supple ... dominance/

Deze persoon geeft een aantal adviezen over welke supplementen gebruikt en vermeden dienen te worden bij een th1 of th2 dominant systeem.

[RoelA]

Als ik bovenstaande site zo lees, dan kan ik voor mij zelf redelijk stellen dat ik Th1 dominant ben. Ik heb geen voedselallergieen of andere allergieen, ik kan moeilijk gewicht aankomen (en val zomaar af als ik "herx") en kennelijk is dat ook meer typerend voor Th1. Verder lijk ik een soort chronische automimmuunreacties te hebben, die versterkt worden door babesia behandeling (babesia die off leidt tot meer TNF, dus nog verdere verhoging van Th1).

Ik denk overigens dat ik daarmee wat meer een uitzondering ben. Mijn vermoeden is dat meeste mensen met chronische lyme meer Th2 dominant zijn, gezien alle voedselintolleranties die zich vaak ontwikkelen tijdens de ziekte.

Wat de relatie tussen Th1 dominant en Vitamine D is, ben ik nog aan het onderzoeken.
Mijn 25OH waarde was van 51 nmol/L naar 114 nmol/L gestegen bij de laatste meting, na een tijdje bijna dagelijks 5000iu vit D te hebben geslikt. Ik merkte overigens niets van deze supplementatie, en ik heb verder ook geen last van zonlicht of overgevoeligheid voor zon. Ik zal eens de site van het Marshall protocol gaan doorspitten...

[Sproetje]

Dit onderzoek gaat over de immuunreactie en of er verschillen zijn in immuunreacties mbt een klinische reactie op Borrelia of juist een a typische reactie (geen klinische) op Borrelia.

Er staat bruikbare informatie in over de th1 en de th2

https://old.liu.se/medfak/exp-med-bio/p ... erg-SP.pdf