Zo, ik was me de laatste tijd eens aan het verdiepen in de LTT-tests, misschien interessant om hier te plaatsen wat ik tot nu toe heb.
De meeste kritiek op LTT-tests is gebaseerd op de prijs én op de hoeveelheid fout-positieve uitslagen. D.w.z. je hebt het niet maar de test zegt van wel.

De meeste kritiek op de antistoffentest zoals Elisa en Western Blot is gebaseerd op de hoeveelheid fout-negatieve uitslagen. D.w.z. je hebt het wel maar de test zegt van niet én tegelijkertijd komen fout-positieve hierbij ook weer af en toe voor.

Net zoals er grote verschillen zijn tussen de antstoffen tests, waaronder de Elisa en Western Blot die in verschillende laboratoria en ziekenhuizen gebruikt worden, zijn er ook grote verschillen tussen de LTT-tests. Er zijn veel particuliere labs die een LTT-test voor Lyme-borreliose aanbieden.
Vrij nieuw, uit 2012, het wetenschappelijk onderzoek over de Borrelia-LTT test van (en door mensen van) het IMD in Berlijn:
Hij stond al op het forum maar hier nogmaals…
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23091571
Uit The Open Neurology Journal:
The Lymphocyte Transformation Test for Borrelia Detects Active Lyme Borreliosis and Verifies Effective Antibiotic Treatment
Volker von Baehr, Cornelia Doebis, Hans-Dieter Volk, and Rüdiger von Baehr,*
Oct. 2012
De titel zegt voldoende, ik zou zeggen uitprinten die 9 pagina’s en overhandigen aan huisarts en medisch specialist!

Voor extra info verder lezen..

Dit is een stukje uit de samenvatting van deze Borrelia-LTT (LTT-Borrelien) studie:
The sensitivity of the LTT in clinical borreliosis before antibiotic treatment was determined as 89,4% while the specificity was 98,7%. (…) Therefore, we propose the follow-up monitoring of dis-seminated Borrelia infections as the main indication for the Borrelia-LTT.
Dit is een stukje uit een andere studie, dit gaat over de LTT-MELISA, dat is een andere LTT-test:
A novel lymphocyte transformation test (LTT-MELISA) for Lyme borreliosis
Valentine-Thon E1, Ilsemann K, Sandkamp M.
Jan. 2007
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16876371
Most (86.2%) of the 36.9% (90/244) LTT-MELISA positive patients were seropositive and showed symptoms of active LB. Specificity was 96.7% and reproducibility 92.6%. After therapy, most patients (90.7%) showed negative or markedly reduced lymphocyte reactivity correlating with clinical improvement. This novel LTT-MELISA® assay appears to correlate with active LB and may have diagnostic relevance in confirming LB in clinically and serologically ambiguous cases.
Toen ik mijn ‘lyme-arts’ vroeg naar wetenschappelijk bewijs voor de Elispot test (ook een LTT) van Infectolab Augsburg, in de hoop hiermee mijn labuitslag zelf te snappen en serieus te kunnen laten nemen door andere artsen en keuringsartsen, kreeg ik bovenstaande studie toegemaild van de LTT-MELISA. Maar dit zijn heel verschillende LTT-tests!




Er zijn wat wetenschappelijk studies gepubliceerd over de Elispot-LTT, maar nog niet over de Elispot-LTT bij de ziekte van Lyme.

De hoogste cijfers die ik tegenkwam over de Elispot zijn een sensitiviteit van 84% en specificiteit van 94%, dit was niet bij de ziekte van Lyme, dit komt uit “Handbook of ELISPOT" niet uit een wetenschappelijke studie (denk ik, want ik kon het niet terugvinden op pubmed). Dit komt uit: Lehman PV et al.: Unique Strengths of ELISPOT for T Cell Diagnostics in: Kalyuzhny AE. Handbook of ELISPOT: Methods and Protocols, Methods in Molecular Biology, Vol. 792. 2nd Ed: Springer; 2012: 3-23 van de site http://www.arminlabs.com (van Infectolab Augsburg).
Er is inmiddels een studie gedaan naar de Elispot-LTT bij de ziekte van Lyme, de resultaten hiervan worden komend jaar verwacht. Net zoals dat de resultaten van de PLEASE studie komend jaar verwacht worden. Ik hoop dat uit beide wat bruikbaars komt.
Even terug naar de Borrelia-LTT (LTT-Borrelien) van het IMD in Berlijn:
Er staat een zin in de studie over dat het stellen van de diagnose op basis van ziektegeschiedenis en klinische symptomen dient te gebeuren. Als die wijzen op Lyme-Borreliose dient meteen met antibiotica gestart te worden. Pas als daar onduidelijkheid over is, dan kunnen laboratoriumtests ter aanvulling gebruikt worden om te helpen bij de beslissing om wel of niet met antibiotica te starten.
Ondanks dat het in álle richtlijnen staat dat een test van minder belang is dan de ziektegeschiedenis en de klinische symptomen, weten nog steeds


Er vroeg bij zijn is het belangrijkste, omdat dan het slagingspercentage van de behandeling 90% is (volgens o.a. de DBG-richtlijn, 1 van de richtlijnen in Duitsland).
Lyme borreliosis should be diagnosed by history and clinical symptoms. If the clinical symptoms are clear, laboratory diagnostics are of secondary importance only.
Hieronder staat dat als de klinische symptomen en de tests op antilichamen negatief of onduidelijk zijn, dan kan de Borrelia-LTT helpen bij de beslissing om wel of niet met antibiotica te moeten starten doordat deze test bij de eerste verschijnselen al een infectie kan aantonen. De antistoffen tests zoals Elisa en Western Blot kunnen dit niet zo snel na de start van de infectie aantonen omdat het 3-6 weken (borreliose.nl), 8 weken (lymevereniging.nl) of 8-12 weken (tekenbeetziekten.nl) duurt voordat het lichaam antistoffen aanmaakt in meetbare hoeveelheden.
Except for early manifestations of borreliosis (2 to 6 weeks after infection), the detection of Borrelia-specific antibodies to confirm the clinical diagnosis of borreliosis is often sufficient. Only in the case of an unclear clinical picture of borreliosis coupled with negative or borderline serology the Borrelia-LTT can be beneficial in order to make a decision regarding the indication for antibiotic treatment since it also exhibits a clear positive reaction in the case of early manifestations.
Onderstaande gaat over de symptomen die ofwel significant afnemen ofwel verdwijnen in parallel met een dalende LTT-waarde. Dit werd ook over de LTT-MELISA geconcludeerd, echter bij die waren de percentages van sensitiviteit en specificiteit iets lager. De studie geeft aan dat de Borrelia-LTT-waarde direct verband lijkt te houden met de mate waarin de symptomen (nog) door borrelia veroorzaakt worden.
De ernst en mate van de symptomen en of er wel of geen sprake is van een (nog steeds) actieve infectie kunnen niet gemeten worden met de meest gebruikte Elisa en Western Blot test. Die antilichamen-tests meten alleen een reactie óf een ooit voorgekomen reactie van het immuunsysteem op de bacterie (wat overigens ook nuttig is). Bij blijvende symptomen na antibioticabehandeling, dus als je je nog steeds ziek voelt, geeft de LTT een positief resultaat aan (dat je het nog hebt):
The retrospective evaluation of clinical data indicated, that in parallel to the LTT, clinical symptoms also regressed significantly or were no longer present. In cases of late manifestations with a persistent positive Borrelia-LTT, partial to complete resistance to treatment of the symptoms was observed.
Zo vroeg mogelijk starten met antibiotica geeft het beste resultaat. En het aanslaan van antibiotica geeft een daling in de LTT-waarde:
A significant decrease in SI values in the Borrelia-LTT became apparent after the antibiotic treatment. Among those with early manifestations, 92% of patients had negative or borderline LTT results 4 to 6 weeks after antibiotic treatment. By contrast, this was true of only 53% of patients with late manifestations.
Bij infecties in het verleden geven antilichamen-tests (postitief of negatief) (zoals Elisa en Blot) geen duidelijkheid over of de symptomen nog steeds door een actieve infectie verklaart kunnen worden, deze tests zijn in dergelijke situaties niet passend. Duidelijkheid over of er nog sprake is van een actieve infectie kan verkregen worden door naar de ziektegeschiedenis, het huidige klinische beeld en daarbij de uitslagen van de LTT-test te kijken:
In the case of infections in the more remote past with an ambiguous clinical picture and positive Borrelia serology, the Borrelia-LTT provides an important indication as whether an active Borrelia infection could exist. The Borrelia serology is not suitable in this case, and the direct pathogen detection methods (PCR or culture) are also not sufficient for answering this question due to their low sensitivity. It must be noted, however, that it is not only the results of the Borrelia-LTT that are important for the indication for antibiotic treatment, but also the medical history and the current clinical picture.
Het volgende staat er over de ELISPOT-LTT, dat is een andere LTT-test, waarover wordt geschreven dat er bij die test geen onderscheid gemaakt kan worden tussen mensen met symptomen en mensen zonder symptomen. Dan vraag ik me af, wat hebben we daar dan als patiënt aan?

According to the previously published results by For’berg et al. and our own experiences, even though seropositive individuals are detected by the ELISPOT assay, a differentiation between symptomatic and asymptomatic Borrelia infections was not possible [33-35].
Een negatieve (dat je het niet hebt) LTT-test wil niet zeggen dat je helemaal genezen bent, vervolgstudies hebben de suggestie gewekt dat er fases zouden kunnen zijn van reactivering van de infectie. Dat is ook gelijk de reden om te twijfelen aan de effectiviteit van de duur en dosis van de afgemeten antibioticakuur uit het CBO-protocol (dat was even vrij vertaald

A Borrelia-LTT test that has become negative is not evidence, however, that a Borrelia infection has been cured. This was demonstrated in follow-up studies over a one year period in patients with late borreliosis. (…) The clinical symptoms and the course of the LTT reactions suggest that these patients could suffer from persistent or latent borreliosis with phases of reactivation. For this reason doubts are arising about the prevailing opinion that a single, concerning dose and duration appropriate, antibiotic treatment is sufficient to eliminate the Borrelia completely.
Josie
Het volledige artikel over de Borrelia-LTT van het IMD in Berlijn:
(9 pagina's)