Diagnostiek middels microscopie Deel 2

[Henriëtte]

Sproetje schrijft;

Het ECDC zegt over relapsing fever dit

Diagnosis in most disease-endemic areas relies on detection of spirochaetes in blood, bone marrow, or cerebrospinal fluid during a febrile episode. During the primary attack, the observation of spirochaetaemia is possible on thin- or thick-blood smears with dark field microscopy or with conventional staining.

Quantitative buffy coat (QBC) fluorescence analysis has also been described as a very sensitive and specific technique for detecting Borrelia in blood. However, this method requires technical expertise, as well as some laboratory infrastructure, and does not identify Borrelia species. Molecular methods are sensitive and used with increasing frequency. They offer the possibility of species identification, even on samples with very low load of spirochaetes. Specific serological assays are, to date, not available for most of the known TBRFs.


https://ecdc.europa.eu/en/tick-borne-re ... ever/facts

Sproetje, bedankt voor het plaatsen van dit interessante artikel.

Wat ik o.a. opmerkelijk vind is deze vermelding;

Transmission mode

Tickborne relapsing fever is strictly transmitted by Ornithodoros ticks that are haematophagous at all growing stages. Ornithodoros ticks attach to their hosts for less than one hour, except for some larvae that can stay 1–2 days.

Henriëtte

[VerlorengezondheidM]

DETECTION OF SPIROCHETES BASED ON MORPHOLOGY

Spirochetes were discovered by the Dutch Anthonij van Leeuwenhoek by microscopic tests as early as 1683 and he reported his discovery to the Royal Society. Two centuries later József Fodor was the first to realise that the blood of healthy living organisms did not contain microbes. Even today medical professionals consider that there is an advantage of the morphological – microscopic – method, in comparison to serological and PCR tests, in that its result does not depend on various type changes – primarily characteristic of Borrelias among the Spirochetes – or the appearance of new sub-strains. During the course of the disease, a genetic and/or phenotype modification of the pathogen may develop in the patient (14) (15) (16) that might not be detected with the currently existing procedures. Being able to identify a specific morphology in a sample can be an evidence of the infection, as a qualitative investigation.

In practice, the diagnosis of Lyme borreliosis including the identification of its causative agent poses a significant problem. After unsuccessful tests performed with state-of-the-art devices, Willy Burgdorfer was able to identify the causative agent of Lyme borreliosis as an unknown Spirochete by a simple microscopic test.

Bron: lymediagnostics.com, lees meer

[VerlorengezondheidM]

2011 Annual Scientific Conference: Update for Scientists, Clinicians & Health Officials

Dr. Eva Sapi’s talk on “Killing Borrelia – an impossible job?” addressed various mechanisms associated with Borrelia burgdorferi that may help it to survive despite antibiotic treatment. B. burgdorferi is a known pleomorphic species, able to adopt alternative, defensive morphologies to evade the immune response and perhaps to increase antibiotic resistance. One of these morphologies is a cyst form, which Dr. Sapi’s research suggests is resistant to the front line antibiotic treatment; alternative antibiotics were suggested. Another possible explanation for persistent symptoms might be the formation of a biofilm. Her group has employed several modes of microscopy to characterize biofilm morphology. Among optical microscopy techniques, dark field microscopy was used to observe the interaction of peripheral spirochetes with the biofilm, DIC microscopy revealed the heterogeneity of the biofilm matrix, and fluorescence microscopy enabled observation of the sessile internal biofilm population in a GFP-expressing population. A relatively new technique, atomic force microscopy, was used to directly scan the topography of the biofilm. The ability of B. burgdorferi to assume a biofilmic morphology may partly explain the continuing presence of symptoms in chronic Lyme sufferers. Dr. Sapi’s group is examining different agents that may help to reduce biofilms, such as the antibiotics doxycycline and tinidazole as well as the herb Banderol. Dr. Sapi concluded with the hypothesis that the B. burgdorferi biofilm likely provides a refuge for chronic Lyme infection, and offers an additional avenue of attack for potential treatments for Lyme disease.

Bron: Lymediseaseassociation.org, lees meer

[VerlorengezondheidM]

Borrelia Detection Using Microscopy

For many years, Lyme patients have described online how they observe Borrelia spirochetes and other Bb life forms in their blood using a simple microscope with dark field illumination. These are often patients who remain sick, despite ‘adequate’ antibiotic treatment and while serologic Lyme tests declare them ‘healthy’. Despite differences in location, technology and circumstances, the microscopy descriptions often demonstrate similar results. ‘Experts’ state that it is virtually impossible to detect Borrelia in blood, especially when someone has been ‘sufficiently’ treated. But there has not been any solid research into this phenomenon by official Lyme ‘experts’. In an open source article, two researchers from the University of Oslo now describe the method used and their observations, and a hypothesis to explain what was seen. These observations urgently call for further investigation, because they are disturbing and completely contrary to the official view on Lyme. This could potentially lead to a viable technique for diagnosing Lyme disease, one that is not hindered by the many limitations of common serology.

It is not easy to determine whether something which looks like a spirochete under the microscope is actually a Borrelia and not a different organism or for example a fragment of a blood cell. In evolutionary terms, certain structures in our cells possibly come from spirochetes, which complicates distinguishing between a Borrelia and native body material; but good scientists should consider this a nice challenge. Blood microscopy is contentious among official Lyme researchers, partly because of the similarity with ‘live blood analysis’ in the alternative sector, but perhaps also because they do not like the results? As we know, Lyme ‘experts’ only carry out research that might confirm their own opinion… N.H.

A simple method for the detection of live Borrelia spirochaetes in human blood using classical microscopy techniques

Bron: Stichting Tekenbeetziekten

[Ferry001]

Hallo allemaal,

Ik heb inmiddels ook een LBA laten uitvoeren.

heb een tweetal filmpjes daarvan;

https://youtu.be/e-qKMsCffRY
https://youtu.be/m967Ozr2Lhs

Ik zal er morgen nog een aantal uploaden.

ik blijf het ingewikkeld vinden qua echtheid en betrouwbaarheid ook naar de artsen toe, wat ik hier precies mee kan e.d.

groeten,

Ferry

[Roxy]

@Ferry001, heb je bij de huisarts ook regulier laten testen met de Elisa en Westernblot testen? Informatie Stichting Tekenbeetziekten - Diagnose; Bron https://www.tekenbeetziekten.nl/de-teek ... /diagnose/

De bacterie zichtbaar maken met donkerveld microscopie
Door gebruik van technieken zoals donkerveldverlichting kan een Borrelia spirocheet nét zichtbaar gemaakt worden onder een lichtmicroscoop, al blijft het erg op het randje van de mogelijkheden. Donkerveld microscopie is een erkende diagnosetechniek bij sommige andere spirocheetinfecties (o.a. syfilis, leptospirosis en relapse fever), in de derde wereld vaak als primaire methode en bij ons als alternatief in geval van twijfel. Voor Lyme diagnose wordt gebruik van deze techniek echter afgeraden.

De simpele apparatuur maakt de methode populair bij alternatieve genezers (‘levend bloed analyse’) en bij hobbyisten die daar o.a. op internet over publiceren. Een probleem is dat men vaak allerlei structuren identificeert als ‘Borrelia’ zonder dat daar degelijk bewijs voor is en meestal ook zonder controle (zijn de ‘Borrelia spirocheten’ bijvoorbeeld ook zichtbaar bij gezonde patiënten?). De beperkte resolutie van een lichtmicroscoop en de wisselende verschijningsvorm maken identificatie op het oog ook voor een ervaren laborant zeer moeilijk. Er is dus een aanvullende techniek nodig om te bevestigen dat het om Borrelia gaat; die bevestigingsmethode – bijvoorbeeld via fluorescerende antilichamen tegen Borrelia – is in de praktijk meestal ook niet 100% betrouwbaar.

In het artikel Detectie van borrelia door microscopie; Bron https://www.tekenbeetziekten.nl/wetensc ... r-belicht/ werd hierover geschreven door Niek Haak. De methode van de Noorse onderzoekers is vorig jaar nader onderzocht en het lijkt erop dat hun methode niet geschikt is om Lymepatiënten aan te wijzen. Een officiële publicatie hierover hebben we nog niet gezien dus we kunnen niet beoordelen hoe degelijk deze ‘contra-expertise’ is.

Hoewel we denken dat deze diagnosetechniek potentieel interessant is, moeten we het voorlopig afraden en dat geldt dus ook voor ‘levend bloed analyse’ bij verdenking op Lyme.

De huisartsen, medisch specialisten, Lyme artsen en Ilads Lyme artsen erkennen de uitslagen van een LBA niet.

Boekje 'Lymeziekte - Over tekenbeetziekten en tekenbeetziekten'; Bron https://www.biomaatschappij.nl/product/lymeziekte/
Een gratis pdf van het boekje; Bron https://www.biomaatschappij.nl/wp-conte ... DF-DEF.pdf

..Alternatieve behandelingen
Vanwege de onzekerheid en de ernst van de beperkingen die lymeziekte en langdurige aan lymeziekte toegeschreven klachten met zich mee kunnen brengen, zijn sommige mensen begrijpelijkerwijs naarstig op zoek naar een oplossing. Uit medisch oogpunt is het allerbelangrijkste om bij mensen met langdurige aan lymeziekte toegeschreven klachten de oorzaken ervan vast te stellen (zie 3.2). Dit bepaalt namelijk de diagnose en dus ook de behandeling. Helaas is dit zelden eenvoudig, kan het gepaard gaan met veel onzekerheden en zal het niet altijd een duidelijke oorzaak blootleggen. Bepaalde bedrijven en alternatieve genezers lijken hierop in te spelen. Dat kan met de beste bedoelingen zijn, maar ook economische overwegingen kunnen een rol spelen.
Op de poliklinieken zien wij als behandelaars soms patiënten die tienduizenden euro’s aan alternatieve behandelingen hebben uitgegeven in binnen- en buitenland. Vele van deze behandelingen zijn niet wetenschappelijk onderbouwd, ofwel er is nooit aangetoond dat ze werken of er is geen enkele biologische verklaring voor de werking..

..Diagnostiek
In sommige gevallen is de onbetrouwbaarheid zelfs wetenschappelijk aangetoond (levendbloedanalyse), of ontbreekt een aannemelijk biologisch werkingsmechanisme (bioresonantie). Dergelijke tests worden dan ook ontraden: het risico op een onbetrouwbare uitslag is te groot..

[RoelA]

Hallo allemaal,

Ik heb inmiddels ook een LBA laten uitvoeren.

heb een tweetal filmpjes daarvan;

https://youtu.be/e-qKMsCffRY
https://youtu.be/m967Ozr2Lhs

De filmpjes zijn erg wazig helaas. Bovendien lijkt het erop dat de cellen kapot gemaakt zijn, dan krijg je allerlei troep in beeld is mijn ervaring. Ik denk dat je weinig conclusies kunt trekken op basis van dit beeldmateriaal helaas.

In sommige gevallen is de onbetrouwbaarheid zelfs wetenschappelijk aangetoond (levendbloedanalyse), of ontbreekt een aannemelijk biologisch werkingsmechanisme (bioresonantie). Dergelijke tests worden dan ook ontraden: het risico op een onbetrouwbare uitslag is te groot..

Dit zegt natuurlijk niet zo veel... De onbetrouwbaarheid van de Elisa, Western Blot etc is ook wetenschappelijk aangetoond. We leven nu eenmaal in een wereld waar betrouwbare diagnoses moeilijk te vinden zijn. Pin je niet vast op 1 test zou ik zeggen.

Donkerveld microscopie is een erkende diagnosetechniek bij sommige andere spirocheetinfecties (o.a. syfilis, leptospirosis en relapse fever), in de derde wereld vaak als primaire methode en bij ons als alternatief in geval van twijfel. Voor Lyme diagnose wordt gebruik van deze techniek echter afgeraden.

Hier moet je toch vraagtekens bij zetten of niet? Waarom kan het bij lyme niet ter ondersteuning gebruikt worden? Is borrelia geen spirocheet? Is donkerveld microscopie niet de methode geweest waardoor lyme ondekt is? Tja... zeg het maar...
Donkerveld microscopie, mits goed uitgevoerd, kan zeker ondersteunend zijn bij de diagnose. Al ben ik het er mee eens dat er ook een hoop mee gerommeld wordt vanuit de alternatieve hoek. Dus vanuit dat oogpunt kan ik me voorstellen dat het wordt afgeraden...

Laten we overigens wel onderscheid blijven maken tussen LBA en donkerveld microscopie!

[Ferry001]

Hoi Roxy & Roel,


Bedankt voor jullie reacties

En@Roxy ook bedankt voor je linkjes die ga ik vanavond of morgen even bekijken.

Wat betreft de filmpjes ik heb nog wat heldere beelden met hele cellen. Deze zal ik nog even toevoegen morgen.
Mij werd verteld dat de borellia vrijkwam uit de kapotte celwand. Of dat allemaal zo is? Geen idee

Bij het ziekenhuis is er een test uitgevoerd via de huisarts. Het resultaat moet ik even opzoeken was negatief iig.

Ik heb zelf bij pro health een test laten uitvoeren.
De volgende waardes komen daaruit.

Parameter IgM Immune response Eenheid Referentie
> B. burgdorferi, B. afzelii & B. garinii 0,51 ODI <0,90
> B. burgdorferi, B. afzelii, B. garinii persistent forms 0,62 ODI <0,90
> Parameter IgG Immune response
> B. burgdorferi, B. afzelii & B. garinii 0,69 ODI <0,90
> B. burgdorferi, B. afzelii, B. garinii persistent forms 0,54 ODI <0,90
>
> Parameter Resultaat Eenheid Referentie
> VIsE (AFZ) IgG 0,1 < 0,80
> VIsE (AFZ) IgM 0,1 < 0,80
> p39 (AFZ) IgG 0,2 < 0,80
> p39 (AFZ) IgM 0,1 < 0,80
> p58 (GAR) IgG 0,1 < 0,80
> p58 (GAR) IgM 0,0 < 0,80
> p100 (AFZ) IgG 0,1 < 0,80
> p100 (AFZ) IgM 0,0 < 0,80
> OspC (AFZ) IgG 0,3 < 0,80
> OspC (AFZ) IgM 0,0 < 0,80
> OspC (GAR) IgG 0,2 < 0,80
> OspC (GAR) IgM 0,0 < 0,80
> OspC (BUR) IgG 0,5 < 0,80
> OspC (BUR) IgM 0,0 < 0,80
> DbpA/p18 (AFZ) IgG 0,0 < 0,80
> DbpA/p18 (AFZ) IgM 0,1 < 0,80
> DbpA/p18 (GAR) IgG 0,2 < 0,80
> DbpA/p18 (GAR) IgM 0,0 < 0,80
> DbpA/p18 (BUR) IgG 0,4 < 0,80
> DbpA/p18 (BUR) IgM 0,1 < 0,80
> Resultaat IgG negatief
> Resultaat IgM negatief

Het blijft voor mij en waarschijnlijk voor vele erg lastig om de juiste test te vinden.
4 jaren geleden een aantal tekenbeten opgelopen en sinds 2 jaar veel klachten welke goed bij lyme zouden kunnen passen. Ik heb echter de diagnose burnout gekregen. Na een jaar thuis i.c.m. reïntegratie Ben ik daarna een dag minder gaan werken. Op basis van nu nog ouderschapsverlof. Maar die dag heb ik echt voor mijzelf thuis zonder de kinderen omdat de 5 dagen echt te veel zijn qua vooral vermoeidheid en focus.
De klachten komen met fases dan weer een week / paar weken goed en vervolgens weer weken vermoeid
Wazig zicht

Ik krijg de gedachte van een besmette teek maar niet uit mijn hoofd.

Groetjes Ferry

[RoelA]

Ik krijg de gedachte van een besmette teek maar niet uit mijn hoofd.

Begrijpelijk gezien je situatie. Het is heel lastig om in een dergelijke situatie echt duidelijkheid te creeren.
Wellicht zit er lyme achter, wellicht spelen er andere factoren.

Ben je in het verleden al behandeld met antibiotica? Soms ontstaat seroconversie bij lyme pas na het starten van een adequate behandeling.

[Ferry001]

Ik ben gelijk na de tekenbeten behandeld met een erg korte kuur antibiotica. Als ik het mij goed herinner 3 pillen.

Verder nog niets omdat het volgens de huisarts geen lyme is...